Η διαθήκη μου
Αντισταθείτε
σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι
και λέει: καλά είμαι εδώ.
Αντισταθείτε σ’ αυτόν που...
γύρισε πάλι στο σπίτι
και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.
Αντισταθείτε
στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών
στον κοντό άνθρωπο του γραφείου
στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί
στην κρατική εκπαίδευση
στο φόρο
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες
ατελείωτες τις παρελάσεις
σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει
έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν
σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

ΚΡΑΝΑ. ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΕ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ ΚΕΡΔΟΦΟΡΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΚΡΑΝΙΑ

Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες τελευταία, δίνεται ιδιαίτερη σημασία σε καρπούς διαφόρων θάμνων, όπως βατόμουρα, φραγκοστάφυλα κλπ που είναι πλούσιοι σε βιταμίνες, πολύτιμα ιχνοστοιχεία, χαρακτηρίζονται από ιδιάζουσα γεύση και άρωμα και καταβάλλονται προσπάθειες για συστηματική καλλιέργειά τους. Η κρανιά ανήκει στην παραπάνω κατηγορία καρποφόρων θάμνων.

• Η κρανιά είναι κατάλληλη για ημιορεινές και ορεινές περιοχές για παραγωγή παραδοσιακών προϊόντων υψηλής απόδοσης και θεωρείται πολλά υποσχόμενη καλλιέργεια για την υψομετρική ζώνη των 300-800 μέτρων περίπου.

• Tα κράνα χρησιμοποιούνται από την αρχαιότητα ως σήμερα για κεράσματα, για φαρμακευτικούς σκοπούς, για καρδιακές παθήσεις, πόνους κοιλιάς, στομαχικές κι εντερικές διαταραχές, ως χωνευτικό, για την περίοδο της εγκυμοσύνης, ως τονωτικό τις ώρες εργασίας και μετά από αθλητικές δραστηριότητες. 

Η χειρότερη καθωσπρέπει χώρα

του Μάνου Σχίζα

Μέρες που είναι, ο κόσμος διψά για ιστορίες γεμάτες ελπίδα και θαύματα: τροφαντοί γέροντες με γενειάδες μπαίνουν στα σπίτια μας από την καμινάδα και μοιράζουν δώρα, Θεία Βρέφη γεννιούνται σε φάτνες και σώζουν τον κόσμο από τις αμαρτίες του, και η φύση νικά όπως πάντα τον θάνατο για να κυλίσει πάλι ο αέναος κύκλος των εποχών. Θα σας πω κι εγώ μια ιστορία που δυστυχώς δεν είναι τόσο ευχάριστη – αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή και βρίθει ηθικών διδαγμάτων.

Η ιστορία μας εκτυλίσσεται με φόντο τη μαγευτική Ελβετία, εκεί όπου λέγεται πως οι ζάμπλουτοι συμπατριώτες μας κρύβουν τα λάφυρα δεκαετιών και όπου τόνοι επί τόνων χρυσού μαζεύουν σκόνη σε θωρακισμένα υπόγεια, περιμένοντας τη στιγμή που οι δικαιούχοι τους θα τους ανασύρουν για να αγοράσουν ό,τι ελάχιστο έχει απομείνει σε αυτόν τον κόσμο που δεν τους ανήκει ήδη. Οι κακοί όμως αυτού του Ελβετικού παραμυθιού δεν είναι οι φημισμένοι νάνοι της Ζυρίχης, αλλά οι καλικατζαραίοι της Βασιλείας: η Επιτροπή της Βασιλείας για την Εποπτεία των Τραπεζών.

Ξεκίνησα να γράφω αυτή την ιστοριούλα παραμονές Χριστουγέννων, όταν έφτασε στα χέρια μου το πιο πρόσφατο δημοσίευμα του Patrick Slovik (γνωστού και ως @bank_jasmin), ενός εξαιρετικού οικονομολόγου του ΟΟΣΑ. Το θέμα του είναι οι κανόνες που διέπουν την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών (το βασικό προϊόν της Βασιλείας), και η ζημιά που έχουν κάνει τα τελευταία 25+ χρόνια στον τραπεζικό κλάδο, και κατ’ επέκταση στον υπόλοιπο κόσμο. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Αν δεν έχετε ακουστά την Επιτροπή της Βασιλείας, ή αν δεν έχετε ξανασυναντήσει την έννοια της κεφαλαιακής επάρκειας, τότε μπορεί να σας ενδιαφέρει μια σύντομη εισαγωγή. Αντιθέτως, προσπεράστε τις επόμενες τέσσερις παραγράφους.