Αυτάρκεια: Aποθήκευση τροφίμων ανά έτος



Τί πρέπει νά αποθηκεύσετε στό κελλάρι σας


Τό κελλάρι σας θά πρέπει νά αποτελείται άπό τρεις βασικές κατηγορίες τροφίμων: ξηρά τροφή, κονσερβαρισμένη τροφή, καί βοηθητικά τρόφιμα.
Γιά τά τρόφιμα σέ κονσέρβεςς, νά ακολουθείτε μονίμως τόν κανόνα Ότι Μπαίνει Πρώτο Βγαίνει Πρώτο, ώστε νά τά ανανεώνετε. Πάντα νά τοποθετείτε τίς νεώτερες κονσέρβες στό πίσω μέρος τοϋ ραφιού, καί νά μετακινείτε τίς παλιότερες μπροστά. Νά τρώτε τά παλιότερα τρόφιμα πρώτα.
Είναι καλή ιδέα νά βάζετε ημερομηνία σέ κάθε αποθηκευμένο τρόφιμο. Έγώ χρησιμοποιώ έναν μαρκαδόρο μέ μύτη μέσου πάχους. 'Άν έχετε πολλές κονσέρβες νά σημαδέψετε, χρησιμοποιείτε μία σφραγίδα χρονολόγησης. Γιά νά είστε πάντα ενήμεροι, νά χρησιμοποιείτε ένα ημερολόγιο πολλαπλών ετών.
Πέρα άπό τά αντικείμενα πού αναφέρονται στό κεφά­λαιο 2, νά μερικά ακόμα πράγματα πού θά χρειαστείτε στό κελλάρι σας:

Τσουκνίδα για λίπασμα & βρώση

Απ’ ότι φαίνεται η τσουκνίδα είναι εξαιρετικά θρεπτική, όχι μόνο για τα φυτά αλλά και για τον άνθρωπο.

Είναι φυτό πλούσιο σε μέταλλα, παρέχει ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, και κάλιο μεταξύ άλλων. Είναι επίσης τίγκα στη βιταμίνη C, βήτα-καροτίνη, και βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Αποτελελούμενη κατά δέκα τοις εκατό από πρωτεΐνη – περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο λαχανικό – και με υψηλά επίπεδα εύκολα απορροφήσιμων αμινοξέων, η τσουκνίδα είναι ένα από τα τέλεια τρόφιμα φύσης. Οι φαρμακευτικές της ιδιότητες είναι πολλές, καθώς χρησιμοποιείται ως αποχρεμπτικό για τη θεραπεία παθήσεων όπως το άσθμα, η βρογχίτιδα και η πνευμονία. Το τσάι τσουκνίδα είναι ένα ασφαλές, απαλό διουρητικό που αποκαθιστά την καλή λειτουργία των νεφρών και της κύστης. Σε μορφή κομπρέσας θεραπεύει αμιχές, πληγές, τσιμπήματα και εγκαύματα. [Πηγή: 1] 

Για τα φυτά   

 Το εκχύλισμα τσουκνίδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δυναμωτικό λίπασμα ή/και σαν εντομοαπωθητικό. Βγείτε στα όρη και στα βουνά φορώντας χοντρά γάντια και μαζέψτε τσουκνίδες την Άνοιξη και πριν την ανθοφορία του φυτού, για καλύτερα αποτελέσματα. [Διάλυμα τσουκνίδας φτιαγμένο από τσουκνίδες που μαζεύτηκαν την άνοιξη είχαν το υψηλότερο ποσοστό ΝΗ4, Ρ, και Κ, ενώ στα τέλη καλοκαιριού οι τσουκνίδες έδωσαν διάλυμα με υψηλότερα ποσοστά Ca, Mg, και S. - Πηγή: 2].

Με επισημότητα και θεία κατάνυξη τιμήθηκε η μνήμη του προφήτη Ηλία στο μόνιμο εξωκλήσι σε ένα στολίδι των Βραγκιανών και όχι μόνο. Την Τετάρτη πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις για τα παιδιά με αγώνα δρόμου, διαγωνισμό ζωγραφικής, διαγωνισμό αινίγματος, διαγωνισμό μουσικής.

Την Πέμπτη την παραμονή της εορτής τελέστηκε εσπερινός, και μετά το πέρας αυτού ακολούθησε παραδοσιακό πανηγύρι με δημοτική ορχήστρα. Ανήμερα της εορτής τελέστηκε θεία λειτουργία και αρτοκλασία με πλήθος κόσμου και φέτος στο γραφικό ξωκλήσι και ακολούθησε παραδοσιακό γλέντι με δωρεάν φαγητό έως αργά το απόγευμα.

Στην εκδήλωση  παραβρέθηκαν και τίμησαν με την παρουσία τους ο αντιδήμαρχος Αργιθέας κ. Καρανίκας  Βασίλειος, και μέλη του δημοτικού συμβουλίου.

Θάψια η ογκοκτόνος

Φυτό της ελληνικής υπαίθρου ίσως δηλητηριάζει τον καρκίνο

Οι τοξικές αρετές της θάψιας τροποιήθηκαν στο εργαστήριο ώστε να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα αφήνοντας ανέπαφα τα υγιή.

Λονδίνο: Ένα φυτό που μπορείτε να δείτε σε αφθονία στην ελληνική εξοχή και ήταν γνωστό για τις θεραπευτικές – και τοξικές – ιδιότητές του από την αρχαιότητα ίσως αποτελέσει το επόμενο όπλο της επιστήμης ενάντια στον καρκίνο.

Η θάψια (Thapsia garganica) ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, μια εργαστηριακή «απομίμηση» της δραστικής ουσίας της, θα χορηγηθεί σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη σε κλινικές δοκιμές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν το τεστ έχει επιτυχή έκβαση, το ταπεινό φυτό της Μεσογείου αναμένεται να αποτελέσει το «κλειδί» για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς αντικαρκινικών φαρμάκων.

Ο κόνδυλος του θανάτου

Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τη θάψια ως εμετικό και αποχρεμπτικό. Παράλληλα όμως – και αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο αναφέρεται ακόμη και ως τη μεσαιωνική βιβλιογραφία ως «θανατηφόρος κόνδυλος» – γνώριζαν επίσης ότι έχει ισχυρές τοξικές ιδιότητες, εφόσον μπορούσε να σκοτώσει τα ζώα που έκαναν το λάθος να τη «γευτούν» σε ικανές ποσότητες.