Το τέλος της ενέργειας του Γκουίντο Νταλλα Κάζα
«Το μοναδικό, νόμιμο, εισόδημα ενέργειας του πλανήτη μας
αποτελεί η ηλιακή ακτινοβολία», έγραφε ο Κόνραντ Λόρεντς. «Ο οποιοσδήποτε τύπος
οικονομικής ανάπτυξης που βασίζεται στην κατανάλωση περισσότερης ενέργειας από
αυτή που παρέχει ο ήλιος σπρώχνει την παγκόσμια οικονομία σε ένα μονόδρομο
χρέους που, στο τέλος, θα μας αφήσει βορά ενός αδίστακτου δανειστή…». Ο
αδίστακτος δανειστής μας επισκέπτεται καθημερινά για να πάρει μαζί του, για
πάντα, έμβια και είδη, οικοσυστήματα και χώρο, δάση και έλη, με λίγα λόγια την
ίδια την ζωή σε όλη της την ποικιλότητα και την πολυπλοκότητα.
Όλη η ενέργεια, στην οποία είμαστε κυριολεκτικά βυθισμένοι,
προέρχεται από τον ήλιο. Μας επισκέπτεται για να επιστρέψει στο διάστημα σε
χαμηλότερη θερμοκρασία. Όλη η ενέργεια υπακούει σε κάποιο νόμο στατικής ροής
δια μέσω των διαδικασιών των οικοσυστημάτων του πλανήτη ο οποίος, όμως, ήταν
απτή πραγματικότητα τουλάχιστον μέχρι πριν ένα αιώνα.



