Ο κύκλος του 99 από το βιβλίο του Αργεντινού Χόρχε Μπουκάι: «Να σου πω μια Ιστορία» διασκευή – επιμέλεια παρουσίασης κειμένου Γιάννης Φρύδας

Ο κύκλος του 99 από το βιβλίο του Αργεντινού Χόρχε Μπουκάι: «Να σου πω μια Ιστορία» διασκευή – επιμέλεια παρουσίασης κειμένου Γιάννης Φρύδας Ζούσε κάποτε, πριν πολλά χρόνια, ένας βασιλιάς πολύ θλιμμένος, που είχε έναν υπηρέτη χαρούμενο και αισιόδοξο. Κάθε πρωί ξυπνούσε τον βασιλιά, πηγαίνοντάς του το πρόγευμα, τραγουδούσε χαρούμενα στιχάκια, του έκανε αστείους μορφασμούς. Στο κεφάτο πρόσωπό του υπήρχε πάντα ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο, αλλά και όλη του η ζωή ήταν ήρεμη και ευτυχισμένη. Κάποια μέρα ο βασιλιάς δεν άντεξε και τον ρώτησε: ─ Ποιο είναι το μυστικό σου; ─ Ποιο μυστικό, Μεγαλειότατε; ─ Μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις… Ποιό είναι το μυστικό της χαράς σου; Λέγε γρήγορα! ─ Μα δεν υπάρχει μυστικό, Μεγαλειότατε. ─ Πώς τολμάς να λες ψέματα σ’ εμένα; Έχω κόψει κεφάλια για πολύ μικρότερες προσβολές, από ένα ψέμα. ─ Πιστέψτε με, Μεγαλειότατε, σας παρακαλώ, δε σας κρύβω τίποτα. Δεν υπάρχει κανένα μυστικό. ─ Και πώς τα καταφέρνεις, βρε ανόητε, και είσαι όλη τη μέρα τόσο κεφάτος; Σε έχω παρακολουθήσει, σε βλέπω. Όλο χα χα χου και αστεία είσαι. ─ Μα, Μεγαλειότατε, η ζωή ήταν τόσο γενναιόδωρη μαζί μου. Η Λαμπροσύνη σας με τιμά και με έχει στην υπηρεσία της. Με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου μένουμε σ’ ένα ωραίο σπίτι που μας παραχώρησε το παλάτι. Μας προσφέρετε ρούχα και τροφή για όλους μας, δωρεάν εκπαίδευση στα παιδιά μου, επιπλέον δε, η Μεγαλειότητά σας μου πληρώνει και ένα μικρό μηνιαίο επίδομα, που ικανοποιεί τις μικροεπιθυμίες μας. Πώς να μην είμαι ευτυχισμένος; ─ Άκου, ηλίθιες δικαιολογίες έχω χορτάσει από τους συμβούλους μου. Αν δε μου πεις το μυστικό της χαράς σου, η υπομονή μου θα εξαντληθεί και μαζί της και το κεφάλι στους ώμους σου. Είναι αδύνατον να είναι κάποιος ευτυχισμένος με αυτά που μου παρέθεσες. ─ Μα, βασιλιά μου, σας παρακαλώ, πιστέψτε με! Δε σας κρύβω κάτι. Πώς θα μπορούσα άλλωστε; Δεν υπάρχει μυστικό. ─ Χάσου από μπροστά μου, ηλίθιε, πριν φωνάξω τον δήμιο! Γελοίε! Καραγκιόζη! Ο υπηρέτης χαμογέλασε, έκανε μια βαθειά υπόκλιση και βγήκε από το δωμάτιο.

Τον βασιλιά, όμως, δεν τον χωρούσε ο τόπος. Του φαινόταν τόσο παράλογο ο βαλές του να είναι τόσο ευτυχισμένος, ζώντας σε δανεικό σπίτι, τρώγοντας από τα περισσεύματα των αυλικών, φορώντας ρούχα από δεύτερο χέρι. Αφού κατάφερε κάπως να ηρεμήσει, φώναξε τον πιο σοφό σύμβουλό του και του διηγήθηκε τη συζήτηση και την απορία του. ─ Πες μου, γέροντα, γιατί ο άνθρωπος αυτός είναι ευτυχισμένος; ─ Α, Μεγαλειότατε, επειδή προφανώς βρίσκεται έξω από τον κύκλο. ─ Έξω από πού; ─ Μα, από τον κύκλο. ─ Γι’ αυτό είναι ευτυχισμένος; ─ Όχι, Μεγαλειότατε, γι αυτό δεν είναι δυστυχισμένος. ─ Δεν καταλαβαίνω, γέροντα. Δηλαδή, όποιος είναι στον κύκλο, είναι δυστυχής; Εγώ είμαι δυστυχής, διότι είμαι μέσα στον κύκλο; ─ Ακριβώς, βασιλιά μου. ─ Και πώς βγήκε; ─ Δεν μπήκε ποτέ. ─ Βάλθηκες να με τρελάνεις κι εσύ, γέροντα; Τι στην οργή κύκλος είναι αυτός και γιατί μας προκαλεί θλίψη; ─ Είναι ο κύκλος του ενενήντα εννέα. ─ Και πώς λειτουργεί αυτός ο διαολόκυκλος; ─ Μεγαλειότατε, είναι δύσκολο να σας τον εξηγήσω με λόγια, μπορώ όμως να σας τον δείξω στην πράξη. ─ Δηλαδή, τι θα κάνεις; ─ Αν μου επιτρέψετε, θα βάλω τον υπηρέτη σας στον κύκλο. ─ Πώς δηλαδή, θα τον σπρώξεις; είπε ο βασιλιάς κοροϊδευτικά. ─ Δε θα χρειαστεί, βασιλιά μου. Αν βρει την ευκαιρία, θα μπει μόνος του. ─ Και καλά, όταν μπει δε θα δει ότι αυτό τον έκανε δυστυχισμένο, ώστε να βγει κατευθείαν; ─ Θα το αντιληφθεί, αλλά δε θα θέλει να φύγει. ─ Δηλαδή, μου λες ότι θα καταλάβει πως αν μπει στον κύκλο θα δυστυχήσει, αλλά παρ’ όλα αυτά θα μπει οικιοθελώς και δεν πρόκειται να ξαναβγεί. ─ Ακριβώς, Μεγαλειότατε. Κανένας δε θέλει να βγει από τον κύκλο του ενενήντα εννέα. Όσο και αν τον κάνει δυστυχισμένο. Θα μάθεις, λοιπόν, πώς λειτουργεί ο κύκλος, αλλά εσύ θα χάσεις έναν εξαίρετο υπηρέτη και το παλάτι έναν χαρούμενο άνθρωπο. ─ Δε με νοιάζει. Τι πρέπει να κάνουμε; Πότε ξεκινάμε; ─ Σήμερα το βράδυ, βασιλιά μου. Θα περάσω να σε πάρω. Θα έχεις ετοιμάσει ένα σακί με ενενήντα εννέα φλουριά. Ούτε ένα περισσότερο ούτε ένα λιγότερο. ─ Πράγματι, τη νύχτα ο σοφός πέρασε να πάρει τον βασιλιά. Πήγαν μαζί στο σπιτάκι του υπηρέτη, στην άκρη της αυλής του παλατιού, κρύφτηκαν και περίμεναν να ξημερώσει. Μόλις αχνοφέγγισε και άναψε στο δωμάτιο ένα κερί, ο σοφός έβαλε στο σακούλι ένα μήνυμα που έλεγε: Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟΝ! ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΕΣ! Έδεσε το σακί στην πόρτα του υπηρέτη, χτύπησε δύο φορές και έτρεξε να ξανακρυφτεί. Όταν ο υπηρέτης βγήκε ξαφνιασμένος, ο βασιλιάς παρακολουθούσε πίσω από έναν θάμνο. Τον είδε να διαβάζει το μήνυμα και να ανοίγει το πουγκί. Είδε την έκπληξη στο πρόσωπό του, τον αρχικό φόβο, την καχύποπτη ερευνητική ματιά μήπως ήταν κανένας τριγύρω. Τον είδε να σφίγγει το πουγκί στην αγκαλιά του, να ανοίγει το πουκάμισο και να το βάζει στο στήθος του, να χώνεται γρήγορα σπίτι του. Μόλις άκουσαν την κλειδαριά να διπλοαμπαρώνει, ο βασιλιάς με τον σοφό πλησίασαν στο παράθυρο για να κατασκοπεύσουν. Ο υπηρέτης είχε ρίξει στο πάτωμα τα πιατικά που ήσαν στο τραπέζι, αφήνοντας μόνο το κερί. Καθισμένος σε μια καρέκλα άδειαζε το περιεχόμενο. Τα μάτια του ήταν γουρλωμένα, κόντευαν να βγουν έξω από τις κόγχες. Ήταν φανερό, δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε. Ένα βουνό από χρυσά φλουριά. Ένας θησαυρός. Όλος δικός του. Αυτός που δεν είχε ποτέ ως τώρα στη ζωή ακουμπήσει έστω ένα χρυσό φλουρί, τώρα είχε ένα μικρό βουνό από αυτά. Δικά του. Άρχισε να τα χαζεύει και να τα κάνει στοίβες. Τα κοίταζε πώς άστραφταν στο φως του κεριού και χαζογελούσε. Τα συγκέντρωνε, τα σκόρπιζε, για να ακούει το κουδούνισμά τους. Και όλο χαμογελούσε. Παίζοντας άρχισε να τοποθετεί σε στοίβες των δέκα. Μια δεκάδα, δύο δεκάδες, τρεις, τέσσερις, πέντε, έξι… Ταυτόχρονα έκανε και το άθροισμα. Πενήντα, εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα, ενενήντα, εκατ… πού είναι το τελευταίο; Ξαναμετρά μία - μία τις στοίβες να βρει το λάθος, τίποτα. Τα στήνει σε κολώνες, τη μία δίπλα στην άλλη, μήπως κάποια προεξέχει… Τίποτα… Η τελευταία κολώνα ελλειμματική. Μόνο εννέα φλουριά. Κοιτάζει ερευνητικά το τραπέζι, σηκώνει το κερί, γυρίζει το μέσα έξω στο σακούλι… Τίποτα… Γονατίζει και αρχίζει να ψάχνει στο πάτωμα. Δεν μπορεί τα φλουριά ΕΠΡΕΠΕ να είναι εκατό… ─ Δεν είναι δυνατόν, μονολογούσε όσο έψαχνε. Κάπου πρέπει να μου έπεσε... κάπου πρέπει να είναι. Με λήστεψαν! Αλήτες! Κερατάδες! Με κλέψανε… Γονατισμένος κοιτούσε πάνω στο τραπέζι, έβλεπε τις κολώνες με τα φλουριά και αισθανόταν πως κάτι του είχε διαφύγει. Δεν μπορεί, κάπου έκανε λάθος. Αδύνατον η μία κολώνα να είναι κουτσή. Αλλά το φλουρί που έλειπε, πουθενά. Τελικά, σαν να το πήρε απόφαση. Ενενήντα εννέα φλουριά είναι πολλά λεφτά, συλλογίστηκε. Μπορώ να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου σαν άρχοντας... συνέχισε. Αλλά δεν είναι στρογγυλός αριθμός... Το εκατό, μάλιστα, είναι στρογγυλός αριθμός. Τώρα μου λείπει ένα. Ο βασιλιάς και ο σοφός σύμβουλος κοιτούσαν από το παράθυρο. Το πρόσωπο του υπηρέτη δεν ήταν το ίδιο. Ήταν σκεπτικός, σκυθρωπός με χείλη στενά, τραβηγμένα. Με μάτια μισόκλειστα έξυνε το κεφάλι του. Κάτι σκεφτόταν. Μάζεψε τα φλουριά στο σακούλι και κοιτάζοντας καχύποπτα ολόγυρα, το έκρυψε προσεκτικά, όσο πιο αθόρυβα μπορούσε πίσω από έναν σωρό καυσόξυλα. Ύστερα πήρε χαρτί και μολύβι και κάθισε να κάνει λογαριασμούς. Πόσον καιρό πρέπει να κάνω οικονομίες, ώστε να αποκτήσω και το εκατοστό φλουρί; Ο υπηρέτης μιλούσε μόνος, παραμιλούσε ασυναίσθητα. Θα βρω και δεύτερη δουλειά, θα δουλέψω σκληρά για ένα διάστημα, μέχρι να το κερδίσω. Μετά, όμως, μεγάλε... άραγμα. Ναι, με εκατό φλουριά, μπορεί ένας άνθρωπος να μη δουλεύει. Μπορεί να ζει δίχως σκοτούρες. Είσαι πλούσιος! Είσαι άρχοντας! Δεν υπάρχει λόγος να δουλεύεις αγόρι μου! Τελείωσε τους υπολογισμούς του. Αν δούλευε σκληρά κι έβαζε στην άκρη όλο το μηνιάτικό του και ό,τι έξτρα χρήματα έπαιρνε, σε πέντε το πολύ έξι χρόνια θα μπορούσε να αγοράσει ένα χρυσό φλουρί. ─ Έξι χρόνια είναι πάρα πολλά, μονολόγησε. Θα μπορούσα, όμως, να βάλω και τη γυναίκα μου να δουλέψει. Κάποια δουλειά θα βρει να κάνει στην πολιτεία. Θα μπορούσε να καθαρίζει σπίτια. Αλλά κι εγώ, πέντε η ώρα τελειώνω από το παλάτι. Μπορώ να κάνω τον βοηθό σε κανέναν μάστορα, δυο - τρεις ώρες μέχρι να νυχτώσει. Ξαναπιάνει το μολύβι και αρχίζει πάλι τους υπολογισμούς. Με την έξτρα δουλειά τη δική του και τη συνεισφορά της γυναίκας του, θα μάζευε τα χρήματα για το φλουρί σε τρία χρόνια. Εξακολουθούσε να είναι πολύς, πολύς καιρός… Ίσως, θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάποιες οικονομίες. Να πουλήσουμε, ας πούμε, λίγο από το φαγητό. Έτσι κι αλλιώς, το πολύ φαΐ κακό κάνει. Άσε, που μια και είναι τζάμπα, το ’χουμε παρακάνει. Και τα χειμωνιάτικα παπούτσια. Τι χρειάζονται; Μπαίνει η Άνοιξη. Έρχονται ζέστες. Και τα επανωφόρια μπορώ να τα πουλήσω. Να πουλήσω... Να πουλήσω... Πρέπει να γίνουν θυσίες. Άλλωστε, θα πιάσουν τόπο. Σε δύο χρονάκια το πολύ θα αγοράσουμε το φλουρί που μας λείπει και μετά... ποιος μας πιάνει μετά! Θα είμαστε πλούσιοι. Ό,τι μας γυαλίζει θα το αγοράζουμε. Αυτό είναι. Δύο χρόνια στο τούνελ και μετά... Ο βασιλιάς και ο σύμβουλος γύρισαν στο παλάτι. Ο υπηρέτης είχε μπει στον κύκλο του ενενήντα εννέα. Τους μήνες που ακολούθησαν, ο υπηρέτης έβαλε σε εφαρμογή τα σχέδια που είχε αποφασίσει εκείνο το πρωινό. Δούλευε πολύ, κουραζόταν, κακοκοιμόταν, αλλά επέμενε στην απόφασή του. Ένα πρωί, μπήκε με το πρωινό στο δωμάτιο του βασιλιά, αργός, κακόκεφος, αμίλητος, όπως συνήθιζε τελευταία. ─ Μα καλά, τι έπαθες εσύ, ρωτά τάχα ανήξερος ο βασιλιάς. ─ Μια χαρά είμαι, Μεγαλειότατε. Θέλετε τίποτε άλλο; ─ Μέρες έχω να σ’ ακούσω να τραγουδάς. Σου συμβαίνει κάτι; ─ Αν δεν κάνω λάθος, η δουλειά μου είναι να σας σερβίρω και να σας βοηθώ να ντυθείτε. Δεν κάνω τη δουλειά μου; Την κάνω και μάλιστα άψογα, συνέχισε. Δε με προσλάβατε για γελωτοποιό ούτε για τραγουδιστή. Μετά από μερικούς μήνες, ο βασιλιάς έδιωξε τον υπηρέτη από το παλάτι. Δεν είναι ευχάριστο να περιβάλλεσαι από κακόκεφους, μουρτζούφληδες υπαλλήλους... Ο ασπρομάλλης ψυχαναλυτής έκανε μια παύση και κοίταξε προσεκτικά τον ασθενή του. Προσπάθησε να διαβάσει τα συναισθήματα από την ιστορία στο πρόσωπό του. Ανακάθισε στην πολυθρόνα του, πήρε το ποτήρι δίπλα του και ρούφηξε μια μεγάλη γουλιά σάκε. Καθάρισε τη φωνή του και συνέχισε: Βλέπεις, Ντεμιάν, εσύ, εγώ και όλοι μας έχουμε εκπαιδευτεί σ’ αυτή την ηλίθια ιδεολογία. Πάντοτε κάτι μας λείπει για να νιώσουμε ικανοποιημένοι, και δυστυχώς μόνο αν είσαι ικανοποιημένος, μπορείς να απολαύσεις όσα έχεις. Γι’ αυτό μάθαμε πως τάχα η ευτυχία θα έρθει όταν ολοκληρώσουμε αυτό που μας λείπει… Και επειδή πάντα κάτι λείπει, ξαναγυρίζουμε στην αρχή και δεν απολαμβάνουμε ποτέ τη ζωή… Τι θα συνέβαινε όμως, αν η φώτιση ερχόταν στις ζωές μας και αντιλαμβανόμασταν, έτσι ξαφνικά, ότι τα ενενήντα εννιά φλουριά μας είναι το 100% του θησαυρού; Ότι δε μας λείπει τίποτα, κανένας δε μας έκλεψε τίποτα, το εκατό δεν είναι καθόλου πιο στρογγυλός αριθμός από το ενενήντα εννιά; Ότι αυτό, είναι μόνο μια παγίδα, ένα καρότο που έβαλαν μπροστά μας, για να είμαστε βλάκες, για να σέρνουμε το κάρο, κουρασμένοι, κακόκεφοι, δυστυχείς και συμβιβασμένοι; Μια παγίδα για να μη σταματήσουμε ποτέ να σπρώχνουμε και να μείνουν όλα όπως έχουν. Αιωνίως τα ίδια. Πόσα θα άλλαζαν αν μπορούσαμε να απολαύσουμε τους θησαυρούς μας, έτσι ακριβώς όπως είναι… Έτσι ακριβώς όπως τους κατέχουμε… Προσοχή, όμως, Ντεμιάν! Το να παραδεχτείς ότι το ενενήντα εννιά είναι ο θησαυρός, δε σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις τους στόχους σου. Δε σημαίνει άραγμα, συμβιβασμός με οτιδήποτε. Γιατί άλλο το να παραδέχεσαι κι άλλο το να συμβιβάζεσαι. Αυτό όμως, είναι σε άλλο παραμύθι.

Τελευταίο Καφενείο Καλά τα λέει ο Γιάννης μας, μα δεν τ’ ακούει η χώρα. (παροιμία)

Τελευταίο Καφενείο Καλά τα λέει ο Γιάννης μας, μα δεν τ’ ακούει η χώρα. (παροιμία) Γράφει ο Γιάννης Φρύδας ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 99 99 Καφενεία Όσα κόβει ο λύκος!... Κατά την παράδοση, αν μπει ο λύκος στο κοπάδι, μπορεί να θανατώσει έως και 99 πρόβατα. Άμα φτάσει τα 100, λένε ότι σκάζει. Θα πεις, ξέρει ο λύκος να μετράει; Αν ήξερε, θα γινόταν λογιστής ή εφοριακός και δε θα καθόταν να μαλώνει με τα τσοπανόσκυλα και να μαζεύει κατάρες κι αναθέματα απ’ τους κτηνοτρόφους. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειται για το πιο αιμοβόρο ζώο, μετά τους εφοριακούς εννοείται. Διότι ο λύκος μπορεί να σου αφανίσει το κοπάδι, αλλά θα σου αφήσει την κάπα και την κλίτσα. Έτσι και μπει εφοριακός στην επιχείρηση… «κλάψε με, μάνα, κλάψε με!»… Δε σου φτάνει ούτε η στάνη του Μαλαμούλη και του Ντεληδήμου μαζί. Ο παροιμιώδης στίχος «Στου Ντεληδήμου το μαντρί ούτε γάλα ούτε τυρί», που είναι ιδιαίτερα γνωστός στα αγραφιώτικα χωριά, βρίσκει την εξήγησή του. Κάποιος εφοριακός πέρασε κι από εκεί. Τα υπόλοιπα τα αντιλαμβάνεστε… Αυτό λέει η παράδοση και για να μην πάω κόντρα στην παράδοση, σταματώ στο 99 προληπτικά (μην πάθω σαν τον λύκο) και για άλλους λόγους, τους οποίους δε χρειάζεται να αναφέρω, ως ασήμαντους ή εντελώς αδιάφορους. Ωστόσο, δυο απ’ αυτούς δεν τους γλυτώνετε. Υπομονή!... Αντέξατε τόσα Καφενεία, το τελευταίο θα σας πέσει βάρος; Την απόφαση να σταματήσω στο 99ο την ενίσχυσε και το εκπληκτικό κείμενο του Χόρχε Μπουκάι «Ο κύκλος του 99», από το βιβλίο του: «Να σου πω μια Ιστορία». Γι’ αυτό και σας το σερβίρω, ως συνοδευτικό, με τον τελευταίο... καφέ. Παράκληση να το διαβάσετε οπωσδήποτε… (για να μην το επιβάλω υποχρεωτικά). Επίσης, όταν είδα τον Φορτούνη να σηκώνει ευρωπαϊκό κύπελλο στα 99 χρόνια του Ολυμπιακού, σκέφτηκα ότι ήρθε η ώρα στον σημαδιακό αυτόν αριθμό να σηκώσω κι εγώ τα μπρίκια μου και να τα κρεμάσω στον τοίχο, κλείνοντας οριστικά το κατάστημα και το κεφάλαιο ως καφετζής… Μόνη μου φιλοδοξία πια, να γίνω πρόεδρος του δικτύου κλειστών καφενείων ή κάποιου άλλου δικτύου… (τόσα δίκτυα αμπελοφιλοσοφίας υπάρχουν στην επικράτεια, τα οποία αναζητούν προέδρους…).

Αυτό, λοιπόν, είναι το τελευταίο Καφενείο… Καταλαβαίνετε τη συναισθηματική φόρτιση του καφετζή, στη διαδικασία να πάρει την απόφαση να κλείσει αυτό το μαγαζί. Γι’ αυτό άργησα πολύ να το μαστορέψω. Εκτός αυτού, ήθελα και να κάνω μια έρευνα αγοράς (ποιας αγοράς; Λέμε, τώρα…), για να αποφασίσω τι θα κάνω μελλοντικά την επιχείρηση και με τι θα ασχοληθώ, αφού εμένα και τα άτομα της ηλικίας μου μάς απασχολεί έντονα τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε… Ο επαγγελματικός προσανατολισμός δυσκολεύει σήμερα σε ένα αβέβαιο οικονομικό περιβάλλον, όπου υποστηρίζεται πως οι άνθρωποι θα αλλάξουν πολλές δουλειές στον εργασιακό τους βίο. Ξαναγυρνάμε, δηλαδή, στα χρόνια του Καραγκιόζη, ο οποίος άλλαζε συνεχώς δουλειές σαν τα πουκάμισα, αλλά ποτέ δεν είχε να αλλάξει πουκάμισο. Θυμάστε; «Ο Καραγκιόζης γιατρός», «Ο Καραγκιόζης ψαράς», «Ο Καραγκιόζης φούρναρης», «Ο Καραγκιόζης δήμαρχος» (γι’ αυτό και πολλοί δήμαρχοι είναι… καραγκιόζηδες). Κάπως έτσι, θα επιτυγχάνεται πολύ εύκολα, ώστε να βρίσκεται ο ακατάλληλος άνθρωπος στην ακατάλληλη θέση… Πουθενά δεν κατέληξα ακόμη, αν και πέρασαν πολλές ιδέες από το μυαλό μου: Να το κάνω Πεταλωτήριον. Πολλά γαϊδούρια κυκλοφορούν ξεκαλίγωτα. Κάπως θα βγάζω το μεροκάματο, αν εργαστώ με γαϊδουρινή υπομονή. Να ανοίξω Εμποροραφείον. Πάντα έχω ράμματα για πολλών τις γούνες, προπαντός για εκείνους που έχουν τη δυνατότητα ν’ αγοράζουν γούνες. Να το μετατρέψω σε Κουρείον. Δεν έχω εμπειρία μπαρμπέρη, αλλά με τις νέες τάσεις της μόδας πιστεύω να ανταποκριθώ εύκολα, αφού ξέρω εκ νεότητός μου να κουρεύω γίδια, με ειδίκευση στα τραγιά γκεσέμια. Να το διαθέσω για Απογευματινό Χειρουργείο. Όμως, σκέφτηκα ότι αυτό είναι ιδέα του Άδωνη και οι ιδέες του Αδώνιδος πρέπει να απορρίπτονται ακόμη και πριν τις διατυπώσει. Να το ενοικιάσω για εγκατάσταση Υπουργείου. Τόσα υπουργεία είναι καφενεία, ας γίνει κι ένα καφενείο υπουργείο. Ωστόσο, αυτή η ιδέα υποχώρησε αμέσως, γιατί αν δεν είσαι του κυβερνώντος κόμματος, μην ελπίζεις να πάρεις οποιοδήποτε μίσθωμα. Προηγούνται πάντοτε και σε κάθε περίπτωση «τα δικά μας παιδιά». Η αναζήτηση συνεχίζεται… Βοηθήστε κι εσείς τον καφετζή με τις δικές σας προτάσεις, για να μην αναγκαστεί να ζει στο εξής μόνο με τα επιμίσθια του δημοσίου (και χωρίς δικαίωμα γνώμης), που έλεγε κι ένας παλιός φίλος. Όμως, ας αφήσουμε τα μισθώματα και τα επιμίσθια, διότι ακόμη χειρότερα και μεγαλύτερος είναι ο φόβος μου, μην καταντήσει τελικά και το Καφενείο μου να γίνει Ινστιτούτο, σαν των απόστρατων πρωθυπουργών τα ινστιτούτα… Προς Κυριάκον Ούρσουλας επιστολή Μπορεί να κλείνω το Καφενείο, αλλά αυτό δε με εμποδίζει να ανοίξω ένα παλιό θέμα, μιας και έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου η απαντητική επιστολή της Ούρσουλας φον ντερ Λάιεν προς τον πρωθυπουργό μας. Θυμάστε, υποθέτω, ότι ο Μητσοτάκης έστειλε πριν τις ευρωεκλογές τη δική του (ανοιχτή για ευνόητους λόγους) επιστολή, εκφράζοντας την ανησυχία του για την ακρίβεια. Σήμερα και σε παγκόσμια αποκλειστικότητα έχουμε την απάντηση της Ούρσουλας: «Αγαπητέ Κυριάκο Έλαβα την επιστολή σου και παραξενεύτηκα με τον τρόπο που επέλεξες να επικοινωνήσουμε, επειδή μιλάμε πολύ συχνά στο τηλέφωνο. Είδα να μου γράφεις να στριμώξουμε τις πολυεθνικές για τον περιορισμό της ακρίβειας. Πώς είναι δυνατόν, σκέφτηκα, να πάμε κόντρα στις πολυεθνικές, αφού απ’ αυτές παίρνουμε εντολές κι αυτές υπηρετούμε. Μετά την αρχική μου έκπληξη, κατάλαβα ότι την έστειλες για προεκλογικό ξεκάρφωμα και ως στάχτη στα μάτια του λαού. Όμως, δυστυχώς, σε κατάλαβαν και οι συμπολίτες σου, γιατί με τις τιμές που τους έλεγες για το τυρί, δεν μπορούσαν να αγοράσουν ούτε κλοτσοτύρι. Τα αποτελέσματά σου τα είδες. Ελπίζω να εμπέδωσες πια ότι στο εξής η αυτοδυναμία σου καθίσταται αδύνατη και κάνε τα κουμάντα σου, μην ιδρύσεις σύντομα κι εσύ το δικό σου ινστιτούτο. Δε σου απάντησα αμέσως, περίμενα να τελειώσουν οι εκλογές, για να δω και τα χαΐρια σου. Εκτός αυτού, είχα πολλές δουλειές τότε, έφκιανα και τους τραχανάδες μου και τους είχα απλωμένους να στεγνώσουν, πού να βρεθεί χρόνος για επιστολές… Βέβαια, είχα ήδη αποφασίσει να σου απαντήσω κι εγώ γραπτώς και στο εξής με αυτόν τον τρόπο θα ανταλλάσσουμε απόψεις, διότι στην Ελλάδα εκτός από κλοπές κάνετε και τηλεφωνικές υποκλοπές και δεν έχω καμιά διάθεση να μπλέξω σε τίποτε περίεργες ιστορίες και περιπέτειες. Γι’ αυτό μόλις διαβάσεις το γράμμα μου, φρόντισε να το εξαφανίσεις (να το κάψεις ή να το φας για σιγουριά), μην πέσει στα χέρια κανενός ευρωσκεπτικιστή ή κομμουνιστή και γίνουμε διεθνώς ρεζίλι. Υπάρχει και μεγαλύτερος κίνδυνος: να βρεθεί σ’ εκείνον τον Βελόπουλο που έχει μανία με τις επιστολές. Τρέμω στην ιδέα να πουλάει και τη δική μου επιστολή, ως περιτύλιγμα με τις κεραλοιφές του. Σχετικά με την αντιμετώπιση της ακρίβειας, μία είναι η λύση: ο τραχανάς!... Προσπάθησε να πείσεις τους Έλληνες να ξαναγυρίσουν στον τραχανά. Να κάνουν την αντίσταση του τραχανά!... Αν επί δυο μήνες αποφασίσουν να τρώνε μόνο τραχανά (ξινό ή γλυκό δεν έχει σημασία) θα δεις τα καρτέλ να σπάνε και να ρίχνουν τις τιμές από τον πανικό τους, το χαβιάρι να γίνεται φτηνότερο κι απ’ το κατίκι Δομοκού… Λυπάμαι που δεν μπορώ να σε βοηθήσω άλλο… Καλό κουράγιο και καλά ξεμπερδέματα! Ούρσουλα». Έτσι είναι… Είναι έτσι; «Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε» έλεγε ο Τσώρτσιλ. «Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά» σημείωνε ο Καναδός συγγραφέας Λώρενς Πήτερ. Τι να σου πει μετά ένας καφετζής για την πολιτική και τους πολιτικούς; Είναι ή δεν είναι έτσι; Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι τούτο: δεν ξέρω αν τα φάγαμε μαζί (που έλεγε κι ο Πάγκαλος), ξέρω, όμως, ότι μαζί τούς ψηφίζουμε… Ας προσέχουμε ποιους ψηφίζουμε!... Μην ενοχλείτε! Ελπίδα να περιοριστεί η ακρίβεια απ’ την εφαρμοζόμενη πολιτική δεν υπάρχει. Ειδικά τώρα, που οι πολιτικοί μας αλλά και της Ευρώπης οι πολιτικοί τραμπαλίζονται (το ρήμα τραμπαλίζομαι παράγεται από τον Τραμπ), προσπαθώντας με κάθε τρόπο να ισορροπήσουν και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα του νέου πλανητάρχη. Είμαστε για τα καλά στο: «Τράμπα τραμπαλίζομαι, πέφτω και τσακίζομαι…». Ευτυχώς, στις δύσκολες συνθήκες που διάγουμε, υπάρχουν οι ισχυρές ή πανίσχυρες εταιρείες που νοιάζονται για εμάς. Κόβουν και ράβουν (για εμάς είπαμε) πακέτα, προσφορές και ειδικά προγράμματα. Γυρίζεις το μεσημέρι στο σπίτι, κάθεσαι να φας σαν άνθρωπος, να τεντώσεις λίγο την αρίδα σου ή να πάρεις κι έναν υπνάκο, αλλά δε γίνεται. Σε πλακώνουν στα τηλέφωνα. Ντριν… ντριν… ντριν, διάολε, ντριν… ─ Είμαστε από μια εταιρεία… ─ Κι εμείς είμαστε από το Μαρκελέσι, αλλά δεν το κάνουμε θέμα. ─ Είμαστε από μια εταιρεία, κύριε και έχουμε για εσάς… ─ Παντόφλες έχετε; ─ Παντόφλες, όχι. Πώς σας ήρθε αυτό; ─ Να, μόλις γύρισα απ’ τη δουλειά μου και λέω, αν μου επιτρέπετε, να βγάλω τα παπούτσια μου και να βάλω τα πόδια μου σε μια λεκάνη με νερό. Μετά χρειάζομαι παντόφλες, καταλάβατε; ─ Κύριε, η δική μας εταιρεία σας δίνει απεριόριστο χρόνο ομιλίας; ─ Και ποιος σου είπε, ορέ, ότι εγώ έχω απεριόριστο χρόνο να μπαμπαλίζω; ─ Δεν είστε συνεργάσιμος, αλλά εσείς θα χάσετε. Θα σας δίναμε και μια γαλοπούλα τα Χριστούγεννα… ─ Καλά, μη στεναχωριέσαι τόσο που θα χάσω. Σε κλείνω, γιατί έχω κι ένα πρόβειο κοντοσούβλι, μόλις βγήκε και δε θέλω να κρυώσει. Μη χάσω και το κοντοσούβλι!... Δεν είσαι στο σπίτι; Σε βρίσκουν στο κινητό. Πουθενά δε γλυτώνεις… ─ Καλημέρα σας! Πού σας βρίσκουμε; ─ Γιατί μ’ είχιταν χαμένου κι μ’ έψαχνιταν; Είμι απάν’ σ’ έναν έλατου κι βγάνου λίγου ’ξο για τα μανάρια μ’. Τι μι θέλιτι; ─ Κάνουμε μια δημοσκόπηση και θέλουμε τη γνώμη σας. Θέλουμε να απαντήσετε σε τριάντα περίπου ερωτήσεις, για να βοηθήσετε την έρευνά μας; ─ Τι λες, κουπέλα μ’; Τριάντα ιρουτήσεις ισύ κι ιγώ απάν’ στουν έλατου; Γράψι για να τιλειώνουμι: βγάνου ’ξο, βγάνου ’ξο, ξέρου κι δεν απαντώ… Πότε θα βγει μια τηλεφωνική συσκευή που θα απαντά αυτόματα «μην ενοχλείτε» στις ακατάλληλες ώρες; Ώρα συγγνώμης Κλείνοντας το Καφενείο, θεωρώ πως ήρθε και η ώρα της συγγνώμης. Η σάτιρα έχει πολλές φορές το στοιχείο της υπερβολής και χωρίς να το καταλάβεις, μπορείς να ξεπεράσεις τα ανεκτά όρια. Για όλες αυτές τις πιθανές αστοχίες μου, θέλω να ζητήσω μια ειλικρινή συγγνώμη απ’ όλους. Γνωρίζω ότι υπάρχουν και κάποιοι που ενοχλήθηκαν από τα κείμενά μου. Λυπάμαι, δεν μπορώ να κάνω τίποτε γι’ αυτούς. Άλλωστε, για να ενοχλούνται τα έγραφα. Και για να αλλάζουν συμπεριφορές… Ευχαριστήρια Αυτή την ώρα, επίσης, θέλω να εκφράσω και τις θερμότερες ευχαριστίες μου προς όλους τους αναγνώστες μου. Ευχαριστώ για την αποδοχή τους, ευχαριστώ για την κατανόησή τους. Είναι αυτοί που έδωσαν την όποια αξία έχουν αυτά τα κείμενα των 99 Καφενείων. Είναι αυτοί που με ενίσχυαν στην προσπάθειά μου με τον τρόπο τους. Είναι αυτοί για τους οποίους με πολύ σεβασμό και αίσθημα ευθύνης έγραφα. Ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλω και απευθύνω, σε όλες εκείνες τις ιστοσελίδες που φιλοξένησαν και έκαναν ευρύτερα γνωστά τα γραπτά μου και σε όλους εκείνους που τα κοινοποίησαν με οποιονδήποτε τρόπο. Τέλος διαδρομής Έφτασε το τέλος αυτής της διαδρομής. Γράφοντας τις τελευταίες λέξεις του Τελευταίου Καφενείου, νομίζω ήρθε η στιγμή να αποκαλύψω ότι όλη αυτή την προσπάθεια επέβαλε ως ανάγκη παρέμβασης η θλιβερή διαπίστωση του Γ. Σεφέρη: «Να νοσταλγείς τον τόπο σου ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό». Γι’ αυτό είναι και η δεύτερη φορά που τη σημειώνω. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο έντονη και οδυνηρή γίνεται αυτή η διαπίστωση. Ίσως, γιατί κι οι μέρες μας περνούν, φεύγουν και δεν ξανάρχονται ποτέ… Ωστόσο, αυτή η προσπάθεια μού χάρισε ένα όμορφο ταξίδι. Το ίδιο όμορφο με τις εικόνες που χαρίζουν πάντοτε στις πορείες μου τα αγαπημένα αγραφιώτικα βουνά… Έτσι θέλω να κλείσω και το Καφενείο μου. Με μια εικόνα από τη γενέθλια γη μου, την Αργιθέα, σε ώρα εσπερινή… 21/11/2024 Τ Ε Λ Ο Σ

Θαύμα στον πολυδιαφημισμένο "Νέο παραλιακό" δρόμο: Δένδρος- Λαγκαδάκια- Σταυρός!!!

✅ Ο 2 χιλιομέτρων δρόμος, για τον οποίο ο δήμος επιστράτευσε και ντρόουν για να τον διαφημίσει και να τον παρουσιάσει ως μέγα έργο αντί να ζητήσει έστω και μια συγγνώμη για την καθυστέρηση (πέντε παρατάσεις δόθηκαν), απεναντίας προσπάθησε να το παρουσιάσει ως μέγα αναπτυξιακό έργο για την περιοχή! Και βέβαια είναι θετικό που ασφαλτοστρώθηκε ένας δρόμος που ήταν αίτημα των κατοίκων της περιοχής εδώ και είκοσι χρόνια!

✅ Όμως από το πρωινό οδοιπορικό του Σαββάτου που κάναμε στην περιοχή εντοπίστηκαν πολλές κακοτεχνίες στο δρόμο αλλά και επιλεκτικές ασφαλτοστρώσεις σε μερικές ρούγες! Εκεί, όμως, που έπρεπε να πέσει και ήταν απαραίτητο δεν έπεσε ούτε μέτρο ασφάλτου: ούτε στη ράχη που οδηγεί στα πέντε σπίτια ούτε στον Τσιατσιαναίικο μαχαλά (ίσως να μην μπερδεύει τον κόσμο, αν και οι κάτοικοι πρόβλεψαν και έβαλαν πινακίδα Αδιέξοδο). Όσο για τις τεχνικές λεπτομέρειες, μηχανικός δεν είμαι, οι μηχανικοί γνωρίζουν και υπογράφουν... ✅ Δεν πέρασαν 15 μέρες από το πρώτο ψιλόβροχο και φάνηκαν οι πρώτες ατέλειες και οι λακκούβες! Η εταιρεία κατασκευής ίσως σκέφτηκε και για τα ζωντανά της περιοχής: ήδη στη νέα άσφαλτο ( όπως φαίνεται και στη φωτό) έπιασε γρασίδι! Αυτό κι αν είναι θαύμα.(η φύση φρόντισε σε 15 μέρες να πρασινίσει ο μαύρος δρόμος, όπως τον χαρακτήρισε η δημοτική αρχή! https://www.facebook.com/share/v/RT6tkJEBrz2mZeFp/) ✅ Τέλος από το Σταυρό ως τη διασταύρωση για τα Τσιατσιαναίικα τα νερά δεν έχουν καμία διέξοδο, ούτε ένα τεχνικό. Προβλέπω, προφήτης δε θέλω να γίνω, ότι το χειμώνα με τις βροχές η άσφαλτος μπορεί να φτάσει ως τα Τσιατσιαναίικα και ίσως έτσι αποκτήσουν και αυτοί άσφαλτο!!! Στα εγκαίνια του δρόμου καλό θα ήταν να καλέστε και την αντιπολίτευση! Κούτσικος Κωνσταντίνος Δημοτικός Σύμβουλος Αργιθέας της Αντιπολίτευσης Μαζί για την Αργιθέα

Μέλη του νεοσύστατου Πολιτιστικού και Φυσιολατρικού Συλλόγου Βραγκιανών Αργιθέας, "το αγνάντι", συναντήθηκαν σήμερα με το Αντιπεριφερειάρχη ΠΕ Καρδίτσας

Μέλη του νεοσύστατου Πολιτιστικού και Φυσιολατρικού Συλλόγου Βραγκιανών Αργιθέας, "το αγνάντι", συναντήθηκαν σήμερα με το Αντιπεριφερειάρχη ΠΕ Καρδίτσας, Κωνσταντίνο Τέλιο στην Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας.

Η συνάντηση έγινε σε πολύ καλό κλίμα και η συζήτηση επικεντρώθηκε πάνω στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής μας και όχι μόνο. Μας τόνισε: Ο δρόμος Βραγκιανά Φελίκι έχει δρομολογηθεί. Από την πλευρά μας τονίσαμε να επισπεύσει τον καθαρισμό του δρόμου Γέφυρα Κοράκου έως το Αργύρι. Στη συνάντηση παραβρέθηκαν ο Πρόεδρος του Συλλόγου Βραγκιανών Αργιθέας Κοσιλός Κωνσταντίνος, ο Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κωνσταντίνος Χαντζής, ο Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Κούτσικος Γεώργιος καθώς και το μέλος της εξελεγκτικής μας επιτροπής και Δημοτικός Σύμβουλος Αργιθέας, Κούτσικος Κωνσταντίνος.

Επίσκεψη Δημ. Κουρέτα στο Δήμο Αργιθέας - Ποια έργα προγραμματίζονται

Επίσκεψη Δημ. Κουρέτα στο Δήμο Αργιθέας - Ποια έργα προγραμματίζονται

Επίσκεψη στον ορεινό Δήμο Αργιθέας πραγματοποίησε ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, όπου συναντήθηκε με τον Δήμαρχο, τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου, τους προέδρους των τοπικών κοινοτήτων και με κατοίκους. Σκοπός της επίσκεψης ήταν η παρουσίαση και συζήτηση έργων που προγραμματίζονται για την ανάπτυξη της περιοχής. Στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο ο κ. Κουρέτας ενημέρωσε αναλυτικά με τη χρήση χαρτών και πινάκων για τις προσωρινές παρεμβάσεις που πραγματοποίησε η περιφέρεια στον Δήμο Αργιθέας για τον Daniel αλλά και για τα έργα αποκατάστασης τα οποία είναι σε εξέλιξη ή αναμένεται να ξεκινήσουν. Στη συνέχεια ανακοίνωσε σειρά νέων έργων για την περιοχή, που αφορούν στη βελτίωση και αναβάθμιση του οδικού δικτύου, στην επίλυση προβλημάτων δικτύου ύδρευσης αλλά και στην ένταξη της περιοχής σε προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης. Αναβάθμιση οδικού δικτύου Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από τον Περιφερειάρχη στην κατασκευή του δρόμου Βραγγιανά – Ρογγιά ένα έργο αναπτυξιακού -όπως είπε- χαρακτήρα το οποίο βρίσκεται στο στάδιο της δημοπράτησης, προϋπολογισμού 6.650.000 ευρώ. Ανακοίνωσε, επίσης, την επικαιροποίηση της μελέτης για το δίκτυο Αργύρι - γέφυρα Καταφυλλίου (σύνδεση με νομό Αιτωλοακαρνανίας) με σκοπό την μελλοντική του ένταξη και την ασφαλτόστρωση του δρόμου Πετρίλο-Μονής Σπηλιά, μήκους 2 χιλιομέτρων. Νέα έργα Ο Δ. Κουρέτας ανακοίνωσε επίσης τα παρακάτω έργα: -Συντήρηση Μουσείου Ανθηρού. -Κατασκευή γηπέδου ποδοσφαίρου και μπάσκετ. -Ένταξη έργων Επιχειρηματικότητας και Πολιτισμού στο ΕΣΠΑ. -Κατασκευή Περιφερειακού Ιατρείου Ανθηρού. -Αναβάθμιση δικτύου ύδρευσης σε Αετοχώρι, Πετρωτό, και Συκιά. Ο Περιφερειάρχης τόνισε τη σημασία των έργων για την αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων δηλώνοντας ότι «η Αργιθέα έχει μεγάλες προοπτικές και πρέπει να αξιοποιηθούν τα πλεονεκτήματα που προσφέρει». Ο Περιφερειάρχης, εστίασε στη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής και αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που θα αναλάβει για τον Αχελώο (την ερχόμενη Δευτέρα συγκαλεί ευρεία σύσκεψη φορέων) όπως και για την ορθή αξιοποίηση των ΑΠΕ. Ιδιαίτερα για τον Αχελώο χαρακτήρισε αναγκαίο το ενιαίο μέτωπο για το ημιτελές φράγμα της Συκιάς καθώς η ολοκλήρωση του θα δώσει αναπτυξιακή διάσταση στην περιοχή. Ο Δήμαρχος Ανδρέας Στεργίου ευχαρίστησε τον κ. Κουρέτα για την τρίτη επίσκεψη του στην περιοχή από τότε που ανέλαβε, γεγονός που όπως είπε δείχνει το έντονο ενδιαφέρον του, σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η περιοχή έχει αδικηθεί στο παρελθόν. Κατά την επίσκεψη του ο Δ. Κουρέτας μετέβη στο δημοτικό Σχολείο και το νηπιαγωγείο του χωριού όπου φοιτούν ελάχιστοι μαθητές και συνομίλησε με τα παιδιά, ανακοινώνοντας τους την κατασκευή του γηπέδου ποδοσφαίρου και μπάσκετ ενώ τους υποσχέθηκε να τους δωρίσει και tablet. Στην περιοδεία ήταν επίσης ο αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας Κώστας Τέλιος, οι Περιφερειακοί σύμβουλοι Αθηνά Πέτσα και Κώστας Μπαρμπούτης, η προϊσταμένη της Διαχειριστικής Αρχής του ΕΣΠΑ Θεσσαλίας Πολυτίμη Γραβάνη, η Γενική διευθύντρια τεχνικών έργων της Περιφέρειας Θεσσαλίας Ντίνα Ζαμπούνη καθώς και ο διευθυντής τεχνικών υπηρεσιών Καρδίτσας Χρήστος Σταμούλης. Γραφείο τύπου Περιφέρειας Θεσσαλίας

Προς ενημέρωση δημοτών Δήμου Αργιθέας

Προς ενημέρωση δημοτών Δήμου Αργιθέας. Η ενέργεια καλή και θετική αλλά οι αναθέσεις όχι ξανά και ξανά στους ίδιους ανθρώπους… Με την 189/26-9-2024 απόφασή του ο Δήμαρχος Αργιθέας ανέθεσε απευθείας την προμήθεια βιβλίων στο τυπογραφείο της Μιρέλας Ρίστα (έδρα Γλυφάδα Αττικής), έναντι του ποσού των 4.998,96 ευρώ. Μετά από επίμονο ερώτημα της αντιπολίτευσης για ποια βιβλία πρόκειται παραδέχτηκαν οι τρεις Αντιδήμαρχοι που συμμετέχουν στη Δημοτική Επιτροπή (Νικ. Σακκάς, Αθ. Καραγεώργος και Κων/νος Γραμμένος) ότι ο Δήμος Αργιθέας θα προμηθευτεί τα βιβλία των ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΚΟΥΤΗ και ΘΕΟΔΟΣΗ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ, τα οποία θα τα χαρίσει σε επισκέπτες κλπ. Καλή ενέργεια. Θα έπρεπε ο Δήμος να προμηθευτεί και να μοιράζει βιβλία και άλλων αξιόλογων αργιθεατών, και όχι μόνο των δύο παραπάνω. Αναφέρω ενδεικτικά τρία εμβληματικά βιβλία. Το βιβλίο του Παπα-Γιώργη Στάθη, το οποίο υπάρχει στο Δήμο (είχε επανεκδοθεί επί Δημαρχίας Λάμπρου Τσιβόλα), το βιβλίο της Σούλας Τόσκα –Κάμπα, το βιβλίο του Ε. Κωτσιώρη και πολλά άλλα… Κούτσικος Κωνσταντίνος Δημοτικός Σύμβουλος Αργιθέας της μείζονος αντιπολίτευσης.

Σεισμική δόνηση μεγέθους 3,5 βαθμών στην Αργιθέα

Σεισμική δόνηση της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στις 03.25 ξημερώματα της Παρασκευής (13/9) στην Αργιθέα. Το επίκεντρο της δόνησης σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών βρίσκεται κοντά στην Στεφανιάδα με το εστιακό βάθος του σεισμού να υπολογίζεται στα 13,7 χλμ. Ακολούθησε στις 04.05 μετασεισμός μεγέθους 1,4 Ρίχτερ.

Πολιτιστικό καλοκαίρι Ιούλιος – Αύγουστος - Γιορτή πλαστού Βραγκιανά

Ο νεοσύστατος Σύλλογος Βραγκιανών Αργιθέας το αγνάντι, ευχαριστεί φίλους και φίλες, Βραγκιανίτες και Βραγκιανίτισες κυρίως τη νεολαία που ανταποκρίθηκαν στα καλέσματα των εκδηλώσεων, στην αναβίωση του διήμερου πανηγυριού του Προφ. Ηλία Βραγκιανών 19- 20 Ιουλίου, στο ημερήσιο αντάμωμα φίλων αλλά και στην εκδήλωση του πλαστού με το σύνθημα επιστροφή στις ρίζες μας... πλαστός και τσαλαφούτι!!!. εκδηλώσεις που στέφτηκαν με μεγάλη επιτυχία.

Στην εκδήλωση του πλαστού τονίσαμε ότι είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να ξαναθυμηθούμε την αξία της Ελληνικής διατροφής εμείς οι μεγαλύτεροι και να την γνωρίσουμε στα παιδιά μας ώστε να πάψουμε πλέον να είμαστε ένας λαός εξαρτημένος από τα αναμφίβολης ποιότητας προϊόντα των πολυεθνικών. Η Ελλάδα μας μπορεί και πρέπει να μας θρέψει με αγνά ωφέλιμα και νόστιμα αγαθά της Ελληνικής Γής και οι Έλληνες παραγωγοί να κερδίσουν την θέση που δικαιούνται στην αγορά ώστε να συμβάλλουν στην τόνωση της οικονομίας και την τοπική ανάπτυξη.

Σήμερα ανακαλύπτουμε και πάλι την υπέροχη γεύση αυτών των υλικών και απολαμβάνουμε αυτήν τη πίτα και των γαλακτομικών όχι ως φαγητό των φτωχών, αλλά ως προϊόντα υψηλής διατροφικής αξίας με επιτακτική ανάγκη την επιστροφή στις ρίζες μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς αλλά και στα μέλη για την άριστη οργάνωση. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στις γυναίκες του χωριού για την παρασκευή και το ψήσιμο των πλαστών. Τυχόν λάθη ζητούμε ένα μεγάλο συγγνώμη. Κάθε αρχή και δύσκολη, του χρόνου καλύτεροι.

Να υπενθυμίσουμε ο τυχερός αριθμός εισόδου της λαχειοφόρου ήταν το Ν° 79 που αντιστοιχούσε σε μια τηλεόραση 32 ιντσων, στάθηκε τυχερή η συντοπίτισσά μας Λουκία Χατζή, να είναι πάντα τυχερή, ο Προφ. Ηλίας να της δίνει υγεία και ευτυχία

Τέλος να ενημερώσουμε ότι οι κιλοβατόρες που κάηκαν από 17 Ιουλίου έως 16 Αυγούστου ήταν κοντά στις 200, ήτη 20760- 20563 = 197.

Ο Πρόεδρος Κοσιλός Κωνταντίνος Ο Γραμματέας Κούτσικος Γεώργιος

Πανηγύρι Προφήτη Ηλία Βραγκιανών

Χόρεψαν και γλέντησαν με την ψυχή τους, πλημμύρισε από ήχους και συναισθήματα η περιοχή.

Το γλέντι κράτησε ως τις πρωινές ώρες. Η ζέστη δεν εμπόδισε το κέφι ανήμερα της γιορτής.

11ο Συνέδριο των Αγράφων της Πίνδου: Ιστορία - Πολιτισμός - Τουρισμός- Περιβάλλον - Ανάπτυξη στο επίκεντρο.

Για άλλη μια φορά εκτός η Δημοτική ενότητα Αχελώου και όχι μόνο. Οι ευθύνες μεγάλες των πολιτιστικών συλλόγων αλλά και των φορέων της δημοτικής ενότητας. Οι σύλλογοί μας δεν πρέπει να είναι μόνο για τα πανηγύρια αλλά να είναι μπροστάρηδες στα αναπτυξιακά, στα περιβαλλοντικά, στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής και γενικότερα να συμβάλουν στην ανάπτυξη και την ανάδειξη της περιοχής.

Ο Αχελώος δεν έχει μόνο τα νερά του, έχει περαταριές, έχει πέτρινα γεφύρια, έχει τη γέφυρα Κοράκου μνημείο για την περιοχή, έχει επίσης την κοιλάδα Αχελώου με την απέραντη φυσική ομορφιά που αποτελεί πραγματικά μια από τις πανέμορφες αλλά και πιο ξεχασμένες περιοχές με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Θλίβομαι που δεν είδα σε αυτό το συνέδριο να μην υπάρχει το μοναστήρι των Βραγκιανών, η Παναγία Επισκοπή έδρα για πολλά χρόνια της επισκοπής Ραδοβυζίου, το Βασίλειο του Σελιπου στο Καταφύλλι, τα δυο περατάρια του Αχελώου, τη γέφυρα Κοράκου κοκ., να μην είναι καν στο αναπτυξιακό. Η ευθύνη ανήκει σε όλους, πολιτιστικούς συλλόγους, φορείς, αιρετούς της περιοχής και ίσως της δημοτικής αρχής. Φτάνει έως εδώ, δε θα ανεχθούμε τη φίμωση και την απομόνωση της περιοχής.

Καλώ τους συλλόγους, φορείς να αφουγκραστούμε και να υπερασπιστούμε την ιστορία μας, το πολιτισμό μας, τη φύση μας, τα βουνά μας, τα ποτάμια μας και προπαντός το φυσικό κάλλος της περιοχής μας. Η τοπική ανάπτυξη και στήριξη δράσεων είναι εκείνη που μπορεί να δώσει λύσεις και τρόπους αντιμετώπισης στα προβλήματα και στις αδυναμίες του τόπου μας.

Κούτσικος Κωνσταντίνος Δημοτικός Σύμβουλος Αργιθέας

Έρχονται ευρωεκλογές

Επειδή έρχονται εκλογές και πρέπει να μάθουμε κάποιες αλήθειες, από τα κόμματά μας και τους υποψηφίους ευρωβουλευτές μας.

Θα μιλήσουν για το μεγάλο "οικονομικό θαύμα" της κυβέρνησης με μισθούς Βουλγαρίας και τιμές Γερμανίας; Μήπως το θαύμα αυτό στηρίχτηκε στις τσέπες ολιγων; Θα μιλήσουν για το δημογραφικό, την οικονομία, την ακρίβεια, τη φορολογία, για τη δικαιοσύνη, για τις υποκλοπές, για τη γενοκτονία της Παλαιστίνης, κοκ.; Όσο για τα μνημόνια, όταν μας ήρθαν οι τροϊκανοί στην Ελλάδα, εμείς είχαμε τη γη μας, τα νερά μας, την ενέργειά μας, τις όμορφες παραλίες μας και αυτοί μας έφεραν ένα βιβλίο, που το ονόμασαν μνημόνιο. Εμείς φυσικά το εφαρμόσαμε χωρίς καν να το διαβάσουμε κιόλας με κλειστά τα μάτια και όταν ανοίξαμε τα μάτια μας, εμείς είχαμε το μνημόνιο και αυτοί μας είχαν πάρει τη γη μας, τα σπίτια μας, τα βουνά μας,τα νερά μας, τις παραλίες μας,τα δάση μας κοκ. Θα τεθούν τελικά αυτά τα ερωτήματα από τους δημοσιογράφους ή θα κλείσουν τα στόματα για μια ακόμη φορά; Την απάντηση όμως πρέπει να την δώσουν αυτή τη φορά οι πολίτες με ανοιχτά και όχι με κλειστά μάτια και αυτιά, αλλά μόνο με καθαρά χέρια στην κάλπη! Κούτσικος Κωστας

Ο εθελοντισμός ξεπερνάει τα πάντα.

Το γκαζόν στον Προφήτη Ηλία Βραγκιανών έχει κουρευτεί από ντόπιους και εκτός Βραγκιανιτών και αυτό έχει τη χάρη του, αρκετά τα παρακάλια. Ο καλός καιρός φροντίζει και στο πότισμα, μόλις κουρεύτηκε άρχισε να βρέχει!!!

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ & ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ, ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ & ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ Βγαίνοντας μια μέρα μια γυναίκα απ’ το σπίτι της είδε τρεις γέροντες με μακριές λευκές γενειάδες να στέκονται στον μπροστινό κήπο. Έψαξε στο νου της αλλά δεν τους αναγνώρισε.

«Δεν μου φαίνεται να σας ξέρω, αλλά θα πρέπει να πεινάτε. Κοπιάστε να σας βάλω κάτι να φάτε,» είπε η νοικοκυρά. «Ο νοικοκύρης είναι μέσα ;», ρώτησαν εκείνοι. «Όχι, λείπει,» είπε η γυναίκα. «Τότε δε μπορούμε να περάσουμε,» απάντησαν. Όταν το βραδάκι γύρισε ο σύζυγός της, εκείνη του διηγήθηκε τι συνέβη. «Πήγαινε, σε παρακαλώ, πες τους ότι γύρισα και προσκάλεσε τους να περάσουν,» της είπε ο άντρας της, κι εκείνη βγήκε και τους κάλεσε μέσα. «Δεν μπαίνουμε ποτέ σ’ ένα σπίτι όλοι μαζί,» είπαν οι γέροντες. «Και γιατί ;» ρώτησε η γυναίκα. Κι ο ένας απ’ αυτούς της εξήγησε : «Το όνομα αυτού –κι έδειξε έναν απ’ τους γέροντες- είναι Πλούτος. Το όνομα εκείνου –κι έδειξε τον άλλον- είναι Επιτυχία, κι εγώ ονομάζομαι Αγάπη. «Αν θέλετε τώρα πηγαίνετε μέσα και συνεννοηθεί τε με το σύζυγό σας ποιόν από μάς θέλετε να περάσει.» Η γυναίκα μπήκε σπίτι της κι ανάφερε στον άντρα της αυτά που της είπαν οι τρεις γέροντες. Εκείνος ενθουσιάστηκε. «Υπέροχα ! Το καλύτερο είναι να προσκαλέσουμε τον Πλούτο. Ας περάσει μέσα κι ας γεμίσει το σπίτι μας με πλούτη !» Η σύζυγος διαφώνησε. «Αγάπη μου, γιατί να μην καλέσουμε την Επιτυχία ;» Η κόρη τους άκουγε απ’ την άλλη άκρη του σαλονιού, και μπήκε στη μέση : «Δεν θα ήταν καλύτερο να προσκαλέσουμε την Αγάπη ; Έτσι το σπιτικό μας όλο θα γεμίσει με αγάπη !» «Έχεις δίκιο. Πήγαινε να καλέσεις να φιλοξενήσουμε την Αγάπη,» είπε ο πατέρας. Η νοικοκυρά βγήκε και ρώτησε τους τρεις γέροντες, «Ποιος από σας είναι η Αγάπη ; Παρακαλώ περάστε να σας περιποιηθούμε.» Αυτός που ονομαζόταν Αγάπη σηκώθηκε και προχώρησε προς το σπίτι, ενώ κι οι άλλοι δυο τον ακολούθησαν. Γεμάτη έκπληξη η γυναίκα ρώτησε τον Πλούτο και την Επιτυχία : «Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη, γιατί μπαίνετε όλοι σας μέσα ;» Και οι γέροντες απάντησαν όλοι μαζί : «Αν είχατε καλέσει τον Πλούτο ή την Επιτυχία, τότε οι άλλοι δυο θα μέναμε έξω, αλλά εφ’ όσον καλέσατε την Αγάπη, εκεί που αυτή πηγαίνει κι εμείς ακολουθούμε. Οπουδήποτε υπάρχει Αγάπη, εκεί υπάρχουν επίσης Πλούτος κι Επιτυχία.» "Μικρές Ιστορίες που αξίζει να λες!", εκδόσεις Πύρινος Κόσμος.

Βλέποντας και κάνοντας

Βλέποντας και κάνοντας

Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί ανίκανοι και τυφλοί κυβερνήτες… Γιώργος Σεφέρης Γράφει ο Γιάννης Φρύδας ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 98 …κρατία Με τίτλο μισό κι ανέσωστο, ξεκινώ το πρώτο σημείωμα του παρόντος Καφενείου. Αν ήμουν εργολάβος, θα έλεγα ότι δεν έφτασαν οι πιστώσεις, για να βάλω και το πρώτο συνθετικό της λέξης. Αν ήμουν πολιτικός, θα σας έδινα την υπόσχεση ότι θα τη συμπληρώσω στη δεύτερη τετραετία, με την ολοκλήρωση του προγράμματός μου. Ως καφετζής, όμως, θα είπω την αλήθειαν και μόνον την αλήθειαν. Μία είναι η αιτία: αφήνω στη δική σας διακριτική ευχέρεια να τη συμπληρώσετε, με συνθετικό της επιλογής σας, λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τον βασικό τίτλο «βλέποντας και κάνοντας». Θα προτιμούσα, χωρίς να απαγορεύω, να αποφύγετε τα συνθετικά: αξιο και δημο. Είπαμε να κάνουμε σοβαρές συνθέσεις, όχι να περιγράφουμε ανύπαρκτες ή προβληματικές καταστάσεις… Επίσης, καλά είναι να αποφύγετε λέξεις που θα βρείτε παρακάτω, γιατί θα θεωρηθεί ότι αντιγράψατε και δε θα αποφύγετε τον μηδενισμό… Αφού καταλήξετε σε κάποια λέξη, σκεφτείτε σε δεύτερο χρόνο πόσο συμβάλλουν στην κατάσταση που περιγράφει αυτή η λέξη οι διανοούμενοι και οι κυβερνήτες. Μετά συμφωνήστε ή διαφωνήστε με τη διαπίστωση του Σεφέρη!… Μπορεί να σας μπέρδεψα, αλλά κι εγώ μπερδεμένος είμαι που ζητάω να κάνετε σύνθεση στον καιρό της γενικευμένης αποσύνθεσης. Όπως καταλαβαίνετε, δεν είμαι σε θέση να σας βοηθήσω περισσότερο. Άλλωστε και το Καφενείο σε αποσύνθεση βρίσκεται: αλλού τα μπρίκια του, αλλού τα καφοκούτια του… και σ’ άλλα καφενεία οι πελάτες του… Μ’ αυτά τα δεδομένα, η επιχείρηση πάει για κλείσιμο… Βλέποντας και κάνοντας Επανέρχομαι για λίγο και στον αρχικό τίτλο. Το «βλέποντας και κάνοντας» είναι μια έκφραση που χρησιμοποιείται συχνά. Τι υποδηλώνει, όμως, κάθε φορά που τη λέμε ή την ακούμε; Διακρίνω δυο πιθανές και αντικρουόμενες μεταξύ τους εκδοχές: Είναι σύνεση. Δηλαδή, υπάρχει η μελέτη και ανάλυση των δεδομένων, η οργάνωση και το σχέδιο δράσης, για να ακολουθήσουν ύστερα οι απαραίτητες ενέργειες για τον επιδιωκόμενο στόχο. Είναι προχειρότητα. Εδώ κυριαρχεί η ανοργανωσιά, η ανυπαρξία σχεδίου και οι όποιες ενέργειες αποφασίζονται και εκτελούνται με προσαρμογές της στιγμής και εκ του προχείρου. Μ’ αυτά, είμαστε πολύ κοντά και στο: πάμε κι όπου βγει… Πώς ξέρουμε, όμως, σε ποια εκδοχή είμαστε κάθε φορά; Η απάντηση θα έρθει με τα αποτελέσματα, για να μην απαντήσω κι εγώ με τη γνωστή έκφραση: θα δείξει… Κι αυτή πολυχρησιμοποιημένη, συμφωνείτε; Ρωτάς κάποιον για κάτι και σου λέει: «Θα δείξει»… Τι θα δείξει, ορέ; Το φλιτζάνι της καφετζούς, η πλάτη του ψημένου αρνιού, το πέταγμα των πουλιών ή άλλες διοσημίες και θεομηνίες; Βέβαια, το σημαντικότερο ερώτημα ως προς το «βλέποντας και κάνοντας» είναι αν πράγματι βλέπουμε τι κάνουμε ή αν κάνουμε σύμφωνα μ’ αυτά που βλέπουμε. Περί αυτού έχω πολλές αμφιβολίες και για πολλές περιπτώσεις… Θα ’θελα να ’μουν κηπουρός Θα ’θελα να, θα ’θελα να ’μουν κηπουρός (που τραγουδούσε ο Βαγγέλης Γερμανός) στον εν Αθήναις κήπο μας τον εθνικό, αφού του δήμαρχου είμαι κολλητός κι αφού πατέρα είχα πρωθυπουργό… Θα ’θελα να, θα ’θελα να ’μουν παπουτσής, (διπλοθεσίτης καφετζής…) τον χρόνο να μετρώ με το σφυρί και προπαντός να ξεθυμαίνω, που μας δουλεύουνε ψιλό γαζί… Θα ’θελα να, θα ’θελα να ’μουν κυνηγός (κι ας μη βρεθεί ποτέ λαγός!...) χαμένος σ’ ένα δάσος μαγικό, συνέχεια να πυροβολώ, μπας και ξυπνήσουμε, ως λαός… ρεφραίν Βάλε ένα βήμα κι έμπα στο χορό, (ο χορός σε μάρανε…) μην ψάχνεις αξιοκρατία! Ποτέ δε θα ξεμπλέξεις, βάλ’ το στο μυαλό! Πάντα στον σβέρκο σου θα έχεις μια …κρατία. Πάει «ο κηπουρός» του Γερμανού!... Βαγγέλη, με συγχωρείς για τις αλλαγές των στίχων σου, αλλά πρέπει να τους προσαρμόσουμε και στους νέους κηπουρούς. Δείξε κατανόηση, ακόμη και στα ακατανόητα!.... Εσύ ψάξε πάλι, να συμπληρώσεις την …κρατία! Μπορείς να κάνεις χρήση και τις έτοιμες για την περίσταση λέξεις: οικογενειοκρατία, αριστοκρατία, κομματοκρατία Βέβαια, στην οικογενειοκρατία έβαλε τέλος (κατά την υπόσχεσή του) ο Χάρης Δούκας, ο δήμαρχος των Αθηναίων. Μην κοιτάτε που ο Χάρης έκανε τη χάρη στον Ανδρέα, υιό του Γιωργάκη Παπανδρέου, διορίζοντάς τον διευθύνοντα σύμβουλο του Εθνικού Κήπου!... Δεν μπορείτε να πείτε!... Από οικογένεια Αθηναίων δεν έβαλε κάποιον, ώστε να διαμαρτύρεστε για οικογενειοκρατία. Προτίμησε τον Πατρινό… Πα πα πα πα! είπαν οι πάπιες του Εθνικού, όταν το έμαθαν... Πα πα νδρέ ου ου ου!... Θα πεις, τι μας νοιάζει εμάς για τον δήμο Αθηναίων; Άλλωστε, το γεγονός δεν είναι νέον κι ο καθένας ξέρει ανάλογα περιστατικά από τον δικό του δήμο. Είναι γνωστό ότι μετά την κατάληψη της όποιας εξουσίας, ακολουθεί (συνήθως) η λαφυραγώγηση των θέσεων για τους ημετέρους. Έτσι εξηγούνται και τα άλματα προόδου του τόπου... Ευτυχώς, σ’ αυτή τη χώρα που δεν έμεινε τίποτε εθνικό και αποδομείται κάθε ταυτοτικό στοιχείο της, έχουμε ακόμη Εθνικό Κήπο και προπαντός κήπο με διευθύνοντα σύμβουλο, έστω και άμισθο… (ίσως να πληρώνεται με μαρούλια…). Α, έχουμε και εθνικές ομάδες... Υποθέτω και πλήθος από διευθύνοντες συμβούλους. Στεναχώριες 1η Στεναχώρια: Παραιτήθηκε από βουλευτής ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Βουλή χωρίς Βαρβιτσιώτη, είναι σαν σαρακοστή χωρίς Μάρτη. Πώς θα αντέξομεν αυτήν την απουσίαν, εμείς που πορευόμαστε διαχρονικά με δυναστείες; Από τη δυναστεία των Ισαύρων στη δυναστεία των δεινοσαύρων… Ξέρετε ποιοι είναι, δε χρειάζεται να τους αναφέρουμε πάλι και εννοείται δε χρειάζεται να τους ψηφίζουμε συνέχεια… 2η Στεναχώρια: Μας τελείωσε αδόξως και η Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου, διότι η Άννα-Εmail (πάει το Μισέλ) υφήρπασεν (ζάπωσε, άρπαξε, έβαλε στο χέρι), προς αξιοποίησιν δια πάσαν προεκλογικήν ή άλλην χρήσιν, τα προσωπικά δεδομένα των αποδήμων και αποδήμησε από το ευρωκοινοβούλιο… Άννα, μην κλαις, θα γυρέψουμε βερεσέ απ’ τον μπακάλη, (Μπρεχτ) μέχρι να σε βολέψουμε σε καμιά θέση άλλη… (καφετζής) Άννα, δεν είναι η βροχή. Μας φτύνουν, Άννα… (ε, και;…) 3η Στεναχώρια: Η αγωνία για τον Λοβέρδο. Βολόδερνε ο Λοβέρδος, μπας και τον βολέψει κι αυτόν ο Κυριάκος (ζήλευε κρυφά και τα μεγαλεία του Φλωρίδη), αλλά, αφού είδε κι απόειδε ότι δε γίνεται προκοπή με το περίμενε, ίδρυσε πάλι νέο κόμμα, τους «Δημοκράτες», και πήρε ξανά τις στράτες ψάχνοντας ψήφους. Στις ευρωεκλογές ρίχνει την τελευταία του πολιτική ζαριά και τότε θα ξεκαθαρίσει αν θα πάει στις Βρυξέλλες ή αν θα πρέπει να κλείσει με καμιά κομπανία, ως ντραμίστας, για τα πανηγύρια… Μίλτο, Λοβέρδο και Μισέλ, για ποιον να πρωτοκλάψω; Στεναχώρια μια, στεναχώρια δυο κι από πού να κρατηθώ; (για να μη σκάσω απ’ τα γέλια) Χαρές Πώς να μη χαίρεσαι, όταν στρατιές νέων υποψηφίων προετοιμάζονται πυρετωδώς να μας εκπροσωπήσουν στην επόμενη ευρωβουλή; Κρίμα που θα μας λείψει η Καϊλή, αλλά δε θα πλήξουμε, μην ανησυχείτε!... Παρακολουθώντας δηλώσεις ορισμένων, είναι για να γελά κι ο κάθε πικραμένος. Φανταστείτε τι έχει να γίνει όταν εκλεγούν… Υποψήφιος θα είναι και ο Αντώναρος. Θα ξαναθυσιάσει τον εαυτό του για το καλό της χώρας. «Θέλω να είμαι παρών, με όλες μου τις δυνάμεις, με την τεράστια πείρα μου (εκτός από φαλακρός, είναι και ταπεινόφρων), με τη διάθεση προσφοράς που διαθέτω…», δήλωσε σχετικά. Ευάγγελε, εσύ μπορεί να έχεις διάθεση, αλλά εμείς είμαστε αδιάθετοι, επειδή την είδαμε και τη δική σου τέχνη… Άσε, που μας τη βγήκες κι ως αντισυστημικός!... Ούτε η Ακρίτα να ήσουν… Υποψήφιος θέλει να είναι κι ο Γιώργος Κύρτσος. Ακόμη είναι σε έρευνα αγοράς, για να αποφασίσει με ποιο κόμμα θα πολιτευτεί. Βλέποντας και κάνοντας κι αυτός!... Ως προς την ιδεολογία, κανένα πρόβλημα, η δική του προσαρμόζεται παντού. Ξέρει ότι και οι συριζαίοι ψηφίζουν γενικώς όποιον λάχει, ξέρει ότι ψήφισαν τον Γεωργούλη, γιατί να μην ψηφίσουν κι εμένα τον Γιώργο, σκέφτεται… Μεγάλη χαρά ήταν και το συνέδριο του Σύριζα. Τι χαρά; Αυτό ήταν παιδική χαρά… Ο κάθε σύντροφος έλεγε ό,τι ήθελε κι έκανε ό,τι του κατέβαινε. Επιτρέπονταν όλα! Κι εκεί που νόμιζες πως είμαστε κοντά στη διάλυση και τους ζυγούς λύσατε με το πρόσταγμα: άρον τη συνιστώσα σου και περιπάτει, επήλθε ανακωχή και ηρεμία. Ως προς τη διάλυση δε χάθηκε… η ελπίδα. Υπομονή ως τις ευρωεκλογές!... Συνέδριο έκανε και η Νέα Δημοκρατία. Παρόμοιες είναι οι «ευχές» και γι’ αυτή. Βέβαια, είναι δυσκολότερη η διάλυση, αφού έχει την εξουσία, το πεπόνι, τα μαχαιροπίρουνα και κυρίως την κουτάλα. Υπό τοιαύτας συνθήκας, οργάνωσε εύκολα και μες στην τρελή χαρά το επετειακό (και πανηγυρικό) της συνέδριο, όπου, μαζί με τα εφτά τριγωνάκια που έχει το σήμα της, επανεμφάνισε τον δαυλό, λες και δεν ξέρουμε από τι καήκαμε… Τελευταία χαρά (πόσες χαρές ν’ αντέξουμε;): Είναι η αναγνώριση του Μητσοτάκη από διάφορα κέντρα του εξωτερικού, μετά την ψήφιση του γάμου ομοφυλοφίλων, ως μεγάλου μεταρρυθμιστή!... Κούλης ο μέγας, ο μεταρρυθμιστής!... Ποιος; Αυτός που απορρυθμίζει τα από αιώνες ρυθμισμένα της ελληνικής κοινωνίας. Ουδόλως ενδιαφέρει αυτά τα κέντρα ότι με τις πολιτικές του… μεταρρυθμιστή καταργείται επί της ουσίας η δυνατότητα για πραγματικούς γάμους των νέων ανθρώπων, λόγω ανεργίας, στέγης και πολλών άλλων αιτίων… Ο πρωθυπουργός μεθυσμένος από τους επαίνους, ποτέ δε βλέπει ποιοι και γιατί τον επαινούν και ποτέ δε θα μάθει ότι: «Τίποτε δεν μπορεί να είναι πολιτικά ορθό, αν είναι ηθικά λάθος», που έλεγε κι ο Ιρλανδός Ντάνιελ Ο’ Κόνελ. Δικό μας είν’ το φταίξιμο… «Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί είναι δυσφήμιση για το υπόλοιπο δέκα τοις εκατό» είπε κάποτε ο Χένρυ Κίσσιγκερ. Προφανώς, θα θεωρούσε και τον εαυτό του αδιάφθορο. Εμείς οι Έλληνες τον μάθαμε καλά από τις «ευεργεσίες» του στα εθνικά μας θέματα. Τέλος πάντων! Το σκορ κακοί – καλοί είναι 90 – 10. Ομαδάρα οι κακοί!... Όμως, ό,τι και να λέμε για τους πολιτικούς, ποτέ να μην ξεχνάμε πως εμείς τους επιλέγουμε. Ψηφίζεις κάποιον, δεν τον ξέρεις και σου βγαίνει σκάρτος. Όταν στις επόμενες εκλογές τον ξαναψηφίζεις, ποιος είναι ο σκάρτος; Ποιος κάνει το λάθος; Επομένως, χρειάζεται και λίγη αυτοκριτική. Εύστοχο ήταν κι ένα παλιό σύνθημα: «Τι φωνάζεις και τους βρίζεις, αφού πας και τους ψηφίζεις;». Οι εκλογές, εκτός από δικαίωμα, είναι και ευθύνη. Να βλέπουμε τι κάνουμε!... Αληθινή λύπη Το έχω ξαναγράψει: υπάρχουν και καλοί πολιτικοί. Η παρεμβατική τους προσπάθεια συνθλίβεται τις περισσότερες φορές στις μυλόπετρες ενός παντοδύναμου συστήματος εξουσίας, το οποίο είναι μόνιμα εγκαταστημένο στη χώρα και μοιάζει ανίκητο. Ωστόσο, αφήνουν το στίγμα τους, το παράδειγμά τους, την παρακαταθήκη τους. Όταν αποχωρούν απ’ την πολιτική, μένει πίσω τους ένα ευδιάκριτο ή δυσαναπλήρωτο κενό. Πολύ περισσότερο, όταν φεύγουν απ’ τη ζωή. Τότε, η κοινωνία μας και η πατρίδα μας γίνονται πραγματικά φτωχότερες. Για το μεγάλο ταξίδι έφυγε πρόσφατα κι ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Δε θα γράψω τίποτε άλλο ούτε για την πολιτική του δράση. Μόνο ένα: έφυγε ένας σπουδαίος!... Αιωνία η μνήμη του! Είναι πολλά τα έξοδα, πολλά και τ’ αδιέξοδα Ενώ η πολιτική ζωή του τόπου υποβαθμίζεται καθημερινά και οι πρωταγωνιστές της βυθίζονται στον βούρκο ενός αδιάκοπου ξεκατινιάσματος, με ύβρεις και κάνοντας μηνύσεις ή αγωγές μεταξύ τους, ο λαός στενάζει από τα έξοδα κι αναστενάζει από τα αδιέξοδα. Οι στίχοι της Κικής Δημουλά γίνονται ολοένα και πιο επίκαιροι: Διατίθεται απόγνωσις εις αρίστην κατάστασιν και ευρύχωρον αδιέξοδον. Σε τιμές ευκαιρίας. Το χειρότερο, δυστυχώς, είναι ότι ακόμη και η απόγνωση δε δημιουργεί γνώση. Γι’ αυτό επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη. Γι’ αυτό απολαμβάνουμε (λουζόμαστε καλύτερα) τα ίδια αποτελέσματα. Και καταλήγουμε στα μοιρολόγια… Ως πότε παλληκάρια θα ζούμε στριμωχτά, μ’ ακρίβεια κι ανεργία, δεν έχουμε λεφτά... Σπηλιές να κατοικούμε σαν παλιοχριστιανοί κι αυτοί να μας δουλεύουν δεξιοί κι αριστεροί. Τώρα, βρισκόμαστε στη φάση που προσπαθούμε να βρούμε λύση στα χρωματιστά τιμολόγια των παρόχων ρεύματος και στα προγράμματα διακανονισμών των οφειλών. Δεν ξέρω πόσο μακριά είμαστε από τη στάση πληρωμών. Προβλέπω να επανέρχεται κι ένα παλιό δημοτικό τραγούδι, έστω και παραλλαγμένο: Χίλια χρωστάω στα Τρίκαλα και χίλια στο Μουζάκι κι από τη Σκλάταινα κι απάν’ λογαριασμό δεν έχω… Καλά το πίνω το κρασί, το τσίπουρο, τη μπίρα, μα μου γυρεύουν πληρωμή κι η τσέπη μου είναι άδεια κι όταν μου λένε πλήρωσε, μόν’ στρίβω το μουστάκι… Καλού-κακού ας αφήσουμε και κάνα μουστάκι αξύριστο. Να ’χουμε να στρίβουμε... Όπως πάμε, θα γεμίσουμε μουστακαλήδες!... ─ Α, ρε κιαρατάδις πουλιτικοί, δε θα νά ’ρθουν οι ικλουγές;… Θα σας κανουνίσου ιγώ!... Θα ματαψηφίσου του Μητσιουτάκη, για να μην έρθουν οι άλλοι. Ε, όχι να χάσουμι κι απ’ τ’ς άλλοι… (να τος! Τι σας έλεγα πριν λίγο;). Βλέποντας ή προβλέποντας; Το δυσμενές πολιτικοκοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, που κυριαρχεί και τυλίγει τον δημόσιο και ιδιωτικό μας βίο σαν την αντάρα στον Τύμπανο (ή στον Δομοκό για όσους δεν ξέρουν τον Τύμπανο), είναι και δικό μας έργο. Αν μας αρέσει, το κρατάμε. Αν δε μας αρέσει, ας κάνουμε κάτι να το αλλάξουμε. «Η ανοχή και η απάθεια είναι οι αρετές μιας κοινωνίας που πεθαίνει» έλεγε ο Αριστοτέλης. Εμείς, όμως, έχουμε αποσυνδεθεί σχεδόν από τη σοφία των προγόνων και τις διαχρονικές αξίες μας. Χωρίς όρια, χωρίς πυξίδα, χωρίς προσπάθεια δεν πάμε πουθενά. Μόνο η περιπλάνηση είναι εξασφαλισμένη. Σήμερα δε φτάνει και δε γίνεται πια με το «βλέποντας και κάνοντας». Καιρός να πάμε επειγόντως και οριστικά στο «προβλέποντας και κάνοντας»… 8/4/2024

Μικρά και ξεχασμένα πετρογέφυρα, παρατημένα στο πέρασμα του χρόνου.

Μικρά και ξεχασμένα πετρογέφυρα, παρατημένα από το πέρασμα του χρόνου.

Άγονη περιοχή πλούσια σε πέτρες η Αργιθέα, οι κτιστάδες εκείνης της εποχής είχαν αναπτύξει την τέχνη τους αφήνοντας πίσω μνημεία πολιτισμού που αντέχουν στο χρόνο.Τα πέτρινα γεφύρια χαρακτηρίζονται από την καλαισθησία τους, την τολμηρότητα της κατασκευής τους, την απλότητά τους, την εναρμόνισή τους με το φυσικό περιβάλλον. Κάποτε αυτά τα πετρογέφυρα ένωναν μονοπάτια με δρόμους, σύνδεαν χωριά και πόλεις, έσμιγαν ανθρώπους και πολιτισμούς.

Ένας κρυμένος θησαυρός που οι πρόγονοί μας δημιούργησαν και μας κληροδότησαν απλόχερα την τέχνη και τον πολιτισμό με τέτοια αιστουργήματα, ωφείλουμε να τα καταγράφουμε και να τα συντηρούμε. Κούτσικος Κωνσταντίνος Δημοτικος Σύμβουλος Δήμου Αργιθέας

Πρώτη ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας δημοτικής αρχής Αργιθέας

Πραγματοποιήθηκε η πρώτη ειδική συνεδρίαση λογοδοσίας του Δήμου Αργιθέας. Η συνεδρίαση λογοδοσίας είναι νέος θεσμός, συγκαλείται κάθε δύο μήνες και λογοδοτεί η δημοτική αρχή για τα πεπραγμένα της. Ο κάθε δημοτικός σύμβουλος καθώς και οι πρόεδροι των κοινοτήτων μπορούν να υποβάλουν από ένα θέμα ο καθένας. Μπορούν να συζητηθούν μέχρι 10 θέματα των συμβούλων και μέχρι 2 των προέδρων. Εάν υποβληθούν περισσότερα θέματα διενεργείται κλήρωση.

Στη συνεδρίαση υποβλήθηκαν τρία θέματα μόνο από τους συμβούλους της αντιπολίτευσης. Οι σύμβουλοι της συμπολίτευσης και οι πρόεδροι των Κοινοτήτων δεν έθεσαν κανένα θέμα. 1ο ΘΕΜΑ. Το πρώτο θέμα υποβλήθηκε από την επικεφαλής της αντιπολίτευσης, Όλγα Κορλού. «Ενημέρωση και πορεία έργων χρηματοδοτούμενων από το πρόγραμμα ΣΑΤΑ 2019 και παρελθόντων ετών, καθώς και ενημέρωση για το χρόνο δημοπράτησης των νέων έργων χρηματοδοτούμενων από ΣΑΤΑ 2022 και παρελθόντων ετών». (Η ΣΑΤΑ είναι η χρηματοδότηση της Πολιτείας προς τους Δήμους για την πραγματοποίηση έργων και κατανέμεται σε κάθε Τοπική Κοινότητα ανάλογα με τον πληθυσμό.) Το ερώτημα απαντήθηκε από τον Αντιδήμαρχο Θανάση Καραγεώργο, ως εξής: Για τη ΣΑΤΑ 2019 και παρελθόντων ετών, η οποία δημοπρατήθηκε το 2019 : Ανατολική Αργιθέα. Σε κάποιες κοινότητες ολοκληρώθηκαν οι εργασίες σύμφωνα με τη μελέτη, σε κάποιες άλλες δεν ολοκληρώθηκαν, ενώ σε δύο κοινότητες στο ΔΡΟΣΑΤΟ και το ΒΛΑΣΙ δεν εκτελέστηκαν εργασίες λόγω μη επάρκειας των χρημάτων. Επίσης ο εργολάβος πληρώθηκε για το συνολικό ποσό της σύμβασης 304.047,17 ευρώ και απομένει να λάβει ένα μικρό υπόλοιπο 700 ευρώ περίπου. Αργιθέα. Εκτελέστηκαν εργασίες μόνο στο Ανθηρό. Ο εργολάβος θα συνεχίσει τις εργασίες στα άλλα χωριά της Δυτ. Αργιθέας την Άνοιξη. Αχελώος. Η σύμβαση με τον εργολάβο υπογράφτηκε το Δεκέμβριο του 2023, 4 ολόκληρα χρόνια από τη δημοπράτηση. Η εξήγηση που έδωσε ο αντιδήμαρχος για την καθυστέρηση είναι ότι η περιβαλλοντική αδειοδότηση ολοκληρώθηκε πριν από 1 χρόνο περίπου. (Χρειάστηκε η δημοτική αρχή ένα χρόνο επιπλέον για να υπογράψει τη σύμβαση!) Για τη ΣΑΤΑ του 2022 για όλες τις δημοτικές ενότητες είπε ότι θα δημοπρατηθεί μέχρι το Πάσχα. Σημειωτέον ότι η μελέτη με τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις είναι έτοιμη από το 2022. Η εξήγηση που δόθηκε για την καθυστέρηση είναι η υποστελέχωση του δήμου. 2ο ΘΕΜΑ: Το δεύτερο θέμα υποβλήθηκε από τον σύμβουλο της αντιπολίτευσης, Κων/νο Κούτσικο. «Ενημέρωση για την οικονομική κατάσταση του δήμου Αργιθέας την 1/1/2024 (το υπόλοιπο λογαριασμών όψεως, ταμειακό υπόλοιπο, απαιτήσεις από τρίτους, υποχρεώσεις δανειακών συμβάσεων)». Το ερώτημα απαντήθηκε από τον Αντιδήμαρχο, Νικόλαο Σακκά Υπόλοιπο λογαριασμών όψεως: 4.788.375,75 Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται η ΣΑΤΑ ποσού 1.359.410 ευρώ. Υποχρεώσεις προς το δημόσιο και τρίτους 314.766,99 ευρώ Απαιτήσεις από τρίτους 207.962,77 ευρώ Υποχρεώσεις δανειακών συμβάσεων (υπόλοιπα δανειακών υποχρεώσεων 935.676,06 ευρώ. 3ο ΘΕΜΑ: Το τρίτο θέμα υποβλήθηκε από τον σύμβουλο της αντιπολίτευσης, Αθανάσιο Θεοδωράκη. «Αντιμετώπιση κατολισθητικού φαινομένου στη θέση Σκάλα Ανθηρού και βελτίωση εναλλακτικού δρόμου πρόσβασης Ανθηρού - Κριτσάρι». Απαντήθηκε από τον Αντιδήμαρχο, Θανάση Καραγεώργο: Αναγνώρισε ότι υπάρχει πρόβλημα με τον εναλλακτικό δρόμο Ανθηρού - Κριτσάρι ( η μόνη εναλλακτική πρόσβαση όταν κλείνει η «Σκάλα»), ο οποίος πραγματικά χρειάζεται βελτίωση (τσιμεντόστρωση - χαλικόστρωση) και ότι θα μεριμνήσει η δημοτική αρχή για να λυθεί σύντομα το πρόβλημα. Ο δε Δήμαρχος πρόσθεσε ότι σε δέκα μέρες θα δημοπρατηθεί από τους μηχανικούς του Δήμου η «Σκάλα», η οποία έχει ενταχθεί στο Ειδικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Αγράφων. Αναμένουμε... ΟΛΓΑ ΗΛ. ΚΟΡΛΟΥ Επικεφαλής της Αντιπολίτευσης του Δήμου Αργιθέας

Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας επισκέφτηκε τις δημοτικές ενότητες Αργιθέας και Αχελώου του Δήμου Αργιθέας.

Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας επισκέφτηκε τις δημοτικές ενότητες Αργιθέας και Αχελώου του Δήμου Αργιθέας.

Στις 19-2-2024 ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, Δημήτριος Κουρέτας, μαζί με τον Αντιπεριφερειάρχη Καρδίτσας Κων/νο Τέλιο, τον Περιφερειακό Σύμβουλο Καρδίτσας Κων/νο Μπαρμπούτη, το σύμβουλο του Περιφερειάρχη Ηλία Λεοντάρη και την Μηχανικό της Περιφέρειας, Βασιλική Πετσιά επισκέφτηκαν τις δημοτικές ενότητες Αργιθέας και Αχελώου του Δήμου Αργιθέας. Είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με μόνιμους κατοίκους, οι οποίοι του έθεσαν τα προβλήματα της περιοχής.

Μας ενημέρωσε έγκυρα και επίσημα για τα έργα της Περιφέρειας στην περιοχή που είναι ζωτικής σημασίας για τον τόπο: Α. Για την ασφαλτόστρωση του δρόμου Βραγκιανά – Φελίκι που συνδέει την Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας με την Περ/κή Ενότητα Καρπενησίου και για το στέγαστρο στη Σκάλα Ανθηρού καταβάλλεται προσπάθεια δημοπράτησης, πλην όμως δεν μπορεί να προσδιορίσει πότε ακριβώς θα ολοκληρωθούν. Β. Για την ασφαλτόστρωση του δρόμου Αργύρι – Γέφυρα Καταφυλλίου, που συνδέει τρεις Περιφέρειες (Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας και Ηπείρου) πρέπει πρώτα να επικαιροποιηθεί η μελέτη (η ισχύς της ήταν μέχρι το Μάιο του 2023) και στη συνέχεια να ενταχθεί στο πρόγραμμα της Περιφέρειας 2026-2030. Τώρα δεν διαθέτει πόρους η Περιφέρεια, διότι τα χρήματα διατέθηκαν από την προηγούμενη περιφερειακή αρχή σε μελλοντικά έργα.

Από πλευράς μας θέσαμε στον Περιφερειάρχη το θέμα της ασφαλτόστρωσης του περιφερειακού δρόμου Αετοχώρι – Καρφί , ο οποίος είναι ζωτικής σημασίας γιατί συνδέει τη δημοτική ενότητα Ανατολικής Αργιθέας με τις άλλες δυο δημοτικές ενότητες, Αχελώου και Αργιθέας. Μας υποσχέθηκε ότι θα επισκεφτεί το σημείο σε επόμενη επίσκεψή του στην Αν. Αργιθέα. Για το δρόμο αυτό ισχύει ό,τι και για το δρόμο Αργύρι – Γέφυρα Καταφυλλίου.Ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας επισκέφτηκε τις δημοτικές ενότητες Αργιθέας και Αχελώου του Δήμου Αργιθέας.

ΥΓ1 Ευχαριστούμε τον Περιφερειάρχη και τους Περιφερειακούς Συμβούλους που μας ενημέρωσαν για την επίσκεψη. ΥΓ2 . Ευχαριστούμε τους κατοίκους του Αργυρίου και των Βραγκιανών για την υποδοχή. ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΓΙΘΕΑ Θεοδωράκης Σάκης Κορλού Όλγα Κούτσικος Κώστας