Αυτός είναι ο πλούτος μας
τα ήθη και τα έθιμα, ας καταλάβουμε επιτέλους ότι πρέπει να ξεφύγουμε από το
αδιέξοδο και την ερημοποίηση. Δεν μπορώ να αποφύγω τον θυμό για τους εκατέρωθεν
χειρισμούς στην αναστολή των εκδηλώσεων, αλλά δεν τον αφήνω να μιλάει εκ μέρους
μου.
Τα ξωκλήσια μας αμέτρητα και διάσπαρτα στα
Βραγκιανά, ερημικά και υπερήφανα, αφιερωμένα στους πολλούς αγίους μας,
στέκονται μάρτυρες της θρησκευτικής μας παράδοσης και του πολιτισμού μας. Οι
γείτονες και όχι μόνο τα περιποιούνται
με περίσσεια φροντίδα, τα επισκέπτονται και συμμετέχουν όλοι οι χωριανοί στις
γιορτές και στα πανηγύρια όταν γίνονται. Οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας
έχουν αφήσει πλούσια κληρονομιά τα ήθη και τα έθιμα που ξεδιπλώνονται στη χάρη
τους. Ο κόσμος τα επισκέπτεται με πολλή ευχαρίστηση. Περιμένουν οι γείτονες και όλο το χωριό για ένα
ολόκληρο χρόνο για να έρθει η γιορτή του
αγίου και να προσκυνήσουν με ευλάβεια την εικόνα, να κάνουν το τάμα τους και να
ετοιμάσουν το πανηγύρι. Είναι ο χώρος συνάντησης και αναμνήσεων για μικρούς και
μεγάλους.
Μοναδικά έθιμα που
χάνονται οι ρίζες τους στο μακρινό χθες, αποτελούν την ευκαιρία για να ενώσουν
ανθρώπους, για να ανοίξουν τις καρδιές τους, για να θυμηθούν τα παλιά και για
να γιορτάσουν σήμερα μακριά από την καθημερινότητα. Ένα κομμάτι από τη μοναδική
θρησκευτική μας παράδοση και τον ελληνικό πολιτισμός μας...
Λυπάμαι πραγματικά!
Ένα από τα καλλίτερα πανηγύρια αυτού του τόπου μου, έφτασε ίσως στο τέλος του!
Σε μια ιστορία που πέρασε από γενιά σε γενιά, ήρθαν τώρα κάποιοι, που
πραγματικά ντρέπομαι να τους χαρακτηρίσω, να διαλύσουν ότι δημιουργήθηκε με
κόπο και παράλληλα με αγάπη κάποιων
ανθρώπων. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους, ο λαός είναι ο κυρίαρχος που δημιουργεί
τα ήθη, τα έθιμα και την ιστορία και να θυμίσω και κάτι στους ελάχιστους
μετρημένους στα δάκτυλα.
Στην κορυφή της
πυραμίδας φτάνει μόνο ο αετός (που
στην προκειμένη είναι ο λαός) και το
φίδι (στην προκειμένη περίπτωση οι ελάχιστοι). Μα, όταν η πυραμίδα
γκρεμιστεί ο αετός πετάει για άλλη
κορυφή ενώ το φίδι γκρεμοτσακίζεται
μαζί με τα χαλάσματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου