Μύθος του Αισώπου, ΑΙΓΕΣ ΑΓΡΙΑΙ ΚΑΙ ΑΙΠΟΛΟΣ)

Ήταν ένας γιδοβοσκός που έβγαλε τα κατσίκια του για βοσκή. Εκεί έξω, που λέτε, ανακατεύτηκαν μέσα στο κοπάδι και μερικά αγριοκάτσικα.

Το αντιλήφθηκε αυτό ο βοσκός, και έτσι, όταν έπεσε το βράδυ, σαλάγησε τα ζώα όλα μαζί μέχρι μέσα στη σπηλιά του. Την επομένη, τώρα, είχε πολλή κακοκαιρία, και ο άνθρωπός μας δεν μπορούσε να οδηγήσει τα ζωντανά έξω για να βοσκήσουν όπως συνήθως. Κάθισε λοιπόν μέσα και τα φρόντιζε. Στα δικά του κατσίκια έβαλε τροφή μετρημένη, ίσα-ίσα όση χρειαζόταν για να μη λιμοκτονήσουν. Αντίθετα, μπροστά στα άγρια στοίβαξε πολύ φαγητό, για να τα πάρει με το μέρος του και αυτά. Όταν με τα πολλά σταμάτησε η κακοκαιρία, ο τσοπάνης έβγαλε πάλι έξω όλα τα ζώα για βοσκή. Τα αγριοκάτσικα τότε πήραν τα βουνά και το έβαλαν στα πόδια. Ο βοσκός βέβαια άρχισε ευθύς να τα κακολογεί για την αχαριστία τους — ακούς εκεί να τον εγκαταλείψουν έτσι, παρ᾽όλη την παραπανίσια φροντίδα που τους επιδαψίλευσε. Όμως εκείνα στράφηκαν και του είπαν: «Μα για αυτόν ακριβώς τον λόγο πρέπει να φυλαχτούμε περισσότερο. Τί πράγμα ήταν αυτό, να δείξεις τόσο ξεκάθαρη προτίμηση για εμάς, που σε προσεγγίσαμε μόλις χτες, σε βάρος των άλλων κατσικιών που είχες από παλιά! Λοιπόν, δεν ήθελε και πολύ για να το καταλάβουμε: σε λίγο, μόλις βρεθούν κοντά σου καινούργια ζώα, πάλι θα προτιμήσεις εκείνα από εμάς». Το δίδαγμα του μύθου: Δεν πρέπει να πολυχαιρόμαστε με τη φιλία ανθρώπων που προτιμούν εμάς, τις πρόσφατες γνωριμίες τους, από τους παλιούς τους φίλους. Και τούτο διότι, άμα παλιώσουμε και εμείς, εκείνοι μετά θα πιάσουν φιλίες με άλλους και θα δείξουν προτίμηση σε εκείνους. (Μύθος του Αισώπου, ΑΙΓΕΣ ΑΓΡΙΑΙ ΚΑΙ ΑΙΠΟΛΟΣ) Σημείωση: Να μεγαλώνετε τα παιδιά σας με Αίσωπο και με ελληνική μυθολογία. Είναι πιο διδακτικά από τον Μπάτμαν και τον Μίκυ. (Όμηρος)